Ај да не кенкам у Ноќен живот,да си се покакам тука. Бев у Хавана,да пробам да се уклопам у таквата колосеумованилохавановска раја,и да пробам да видам што им е толку интересно,и више не влагам пак. Не се помаливе тие што ги трујат клубовите и дискотеките,туку ова факултетлииве со мозок на пубертетлии. "Лее,не ми се верува колку полно пи*ки смував вечерва у Хавана,браво,браво...". Ова е цитат од некој шо треба да е бруцош. Музика си свири,дојде и саксофонист,и бубњар,они си се внеле,овие дискотекантиве ич мишка не ги јаде за тоа шо они се трудат да свират,си подаваат јакни,си добацуваат дебилни муабети,пола од момите си играат меѓу себе,другата половина се лапаат-драпаат у позадина на коњопој,сите стојат,никој не игра,од време на време некој ќе се издере ко болен мајмун за да привлече внимание,абе крш. А и диџејов баеги се потруди,саксофонистчево и бубњарот беа ептен добри,и мислам дека стварно не заслужија да праат drum/sax кавери на шкљ поп песнички oд типот на Young,Wild & Free у место со луѓе шо не ни се замараат баш со нив. Машки останавме саат и кусур со уше тројца пријатели,и си излеговме. Другарот што остана ме извести дека на крај завршило со тепачка помеѓу 2 групи пошо еден од едната група му ја истурил пијачката на еден од другата група. Наместо да играат,они само се движат од еден крај на друг у дискотеката,да се поздрават,на цигара,на телефон или да соберат некоја пијачка,и она постојано "Еј извини" дур ме гураа обидувајќи се да поминат,а ја бев залепен со фацата на капуљачата на другаров пред мене.
Нозете ме болат од толку шетање и стоење,си закачив орден за храброст што издржав саат и нешто,и се надевам дека публиката нема да разочара утре на Таксират,за музичарите сигурен сум дека нема.
Лека ноќ