Сакам да кажам/прашам (стара тема)

Статус
Затворена за нови мислења.

Angiie

Истакнат Член
16 февруари 2012
506
639
93
Чуда се случуваат со мене. Мхм..
Изненадена сум од самата себе, како само се држам. Пу, пу, пу да не се урочам :giggle
Првите два дена ми беа тешки, од соба не сакав да излезам..ама еве ме сега, само трчкам низ дома, се смеам и среќна сум. И тој се радува што брзо ја закопав тагата.
Секое утро и вечер му пишувам порачиња, да знае дека мислам на него. Тој мутав, нема кредит па ми титка да му вртам. :D

Денеска се прошетав до факултет, значи семестарот мораше да ми почне со онаа недоветнана |-( Ама ај барем се посмеавме со колегите и си зедов некоја оценка ако ништо друго.
А сега ќе се дотерам и ќе се мувнам низ врата. Да ја изненадам другарка ми, не и’ отидов на роденденот од пустата ми депресија. Има на газ да падне од поклонот (party)
 

Nighty

Староседелец
24 февруари 2012
727
1,181
1,103
Bachelor of Arts... Дипломиран филолоф за превод и толкување на англиски јазик.
Што убаво тоа звучи, прекрасно лично достигнување, струка што (многу веројатно) ќе ме дефинира како личност во иднина.
Пред 3 месеци го завршив последниот испит, а денес конечно ја земав и толку посакуваната диплома, парчето хартија што гарантира дека од мене може да биде успешен човек.
А сепак, малку се радувам, како рамнодушен да сум, како ништо важно да не се случило. Зошто? Поради тој еден проклет телефонски повик што го имав денес во 1 часот по полноќ. Ја слушнав работата што најмалку сакав да ја слушнам, од личноста од која најмалку сакав да ја слушнам. Животите продолжуваат, се’ се менува, но зошто некои чувства остануваат? Да, потиснати се некаде длабоко, закопани, но знаат во доста непријатни моменти да излезат на површина, да боцнат, потсетат на нешто за кое (потајно) сме се надевале дека е засекогаш завршено.
Не ми требаат таквите моменти, ниту чувства! Уживам периодов во своја кожа, сакам што сум јас, и се чувствувам сигурно во одлуките и постапките што ги преземам. Токму затоа, не сакам, и нема да дозволам никој, и ништо да го промени тоа!
 

Марија

Poétesse
14 април 2012
1,146
2,491
1,123
Скопје
Bachelor of Arts... Дипломиран филолоф за превод и толкување на англиски јазик.
Што убаво тоа звучи, прекрасно лично достигнување, струка што (многу веројатно) ќе ме дефинира како личност во иднина.
Пред 3 месеци го завршив последниот испит, а денес конечно ја земав и толку посакуваната диплома, парчето хартија што гарантира дека од мене може да биде успешен човек.
А сепак, малку се радувам, како рамнодушен да сум, како ништо важно да не се случило. Зошто? Поради тој еден проклет телефонски повик што го имав денес во 1 часот по полноќ. Ја слушнав работата што најмалку сакав да ја слушнам, од личноста од која најмалку сакав да ја слушнам. Животите продолжуваат, се’ се менува, но зошто некои чувства остануваат? Да, потиснати се некаде длабоко, закопани, но знаат во доста непријатни моменти да излезат на површина, да боцнат, потсетат на нешто за кое (потајно) сме се надевале дека е засекогаш завршено.
Не ми требаат таквите моменти, ниту чувства! Уживам периодов во своја кожа, сакам што сум јас, и се чувствувам сигурно во одлуките и постапките што ги преземам. Токму затоа, не сакам, и нема да дозволам никој, и ништо да го промени тоа!

Честито за дипломата. Браво !
Само таа не ти гарантира маа баш ништо во животот.
А чувства како чувства доаѓаат и си одат, живеј ги како што живеат тие - жаросуваат, пламнуваат и горат... еден дожд им треба и ете ти згаснале најверојатно засекогаш : ))
 
  • Ми се допаѓа
Реакции: Nighty

Natenceto

Староседелец
6 март 2012
1,031
1,194
1,123
Скопје
264083_10151143484089454_1154392571_n.jpg
 
  • Ми се допаѓа
Реакции: smeker and Nighty

Martin123

Полноправен Член
13 септември 2012
32
27
18
Не е љубовен проблем, туку со седењето до сабаље на пц па после неможам да се освестам
уфф...чим седиш до сабајле на пц сигурно цел ден го преспиваш...ајде пробај да седиш на пц до 1-2 најкасно а денот не го преспивај...така ке биди по извесно време ОК :)
 

Martin123

Полноправен Член
13 септември 2012
32
27
18
Bachelor of Arts... Дипломиран филолоф за превод и толкување на англиски јазик.
Што убаво тоа звучи, прекрасно лично достигнување, струка што (многу веројатно) ќе ме дефинира како личност во иднина.
Пред 3 месеци го завршив последниот испит, а денес конечно ја земав и толку посакуваната диплома, парчето хартија што гарантира дека од мене може да биде успешен човек.
А сепак, малку се радувам, како рамнодушен да сум, како ништо важно да не се случило. Зошто? Поради тој еден проклет телефонски повик што го имав денес во 1 часот по полноќ. Ја слушнав работата што најмалку сакав да ја слушнам, од личноста од која најмалку сакав да ја слушнам. Животите продолжуваат, се’ се менува, но зошто некои чувства остануваат? Да, потиснати се некаде длабоко, закопани, но знаат во доста непријатни моменти да излезат на површина, да боцнат, потсетат на нешто за кое (потајно) сме се надевале дека е засекогаш завршено.
Не ми требаат таквите моменти, ниту чувства! Уживам периодов во своја кожа, сакам што сум јас, и се чувствувам сигурно во одлуките и постапките што ги преземам. Токму затоа, не сакам, и нема да дозволам никој, и ништо да го промени тоа!
Имаш и од мене голема ЧЕСТИТКА ЗА ДИПЛОМАТА!
никогаш другарче немој да се предадеш,зборувам за љубовта и пораката која ти стасала во доцните часови...
Тој што сака искрено и премногу,тој секогаш на КРАЈ е ПОВРЕДЕН И УНИШТЕН ОД ТАГА И БОЛКА...Но никогаш не смееме да се предадеме,секогаш најпрвин мора да се сакаме ние самите па потоа да дозволиме и ние самите да засакаме некој па и да сме сакани...НАЈПРВИН ЦЕНИ СЕ САМИОТ СЕБЕ КАКО ПРЕКРАСНА ОСОБА И ПРЕКРАСЕН ЧОВЕК...покажи и ШТО таа изгубилаа...Главата секогаш нека ти биди дигната горе и верувај ДЕКА КЕ УСПЕЕШ ВО ТОА...
Биди ми поздравен! :)
 
  • Ми се допаѓа
Реакции: Nighty
Статус
Затворена за нови мислења.