Прифаќање религија во име на љубов

[MissChievous]

Ситуацијата е оваа: дечко и девојка се во врска подолго време и решаваат да стапат во брак. Едниот од нив е христијанин, а другиот не е крстен и е атеист. Верникот сака да се венча во црква и бара од атеистот да се крсти за да може да го направат тоа. Атеистот не сака, не е воошто религиозен и не сака на сила да прифати некоја религија. Знам, крштевањето не мора да значи прифаќање на религијата. Доколку не си религиозен, не би требало да ти промени ништо еден ритуал и парче хартија. Но сепак, прашање е на принципи. На верникот му е екстремно многу важно да направи свадба во црква и бара од атеистот да стане христијанин иако тој не сака, во спротивно свадбата ќе се откаже.

Кој е тој што треба да направи компромис во оваа ситуација?
Дали доколку сте верник би барале од партнерот да се крсти иако тој не сака, само за да може да направите свадба во црква?
Дали доколку сте атеист, би се жртвувале против ваша воља да бидете крстени и официјално да припаѓате во некоја религија?
Дали би стоеле цврсто на својот став и би дозволиле оваа ситуација да ве раздели засекогаш?

 

[Marijaaa]

Религијата предизвикува разделување помеѓу народот дефинитивно. А ова доколку е вистинска љубов ќе најдат компромис кој и на двете страни ќе одговара. Но доколку јас сум во оваа ситуација дефинитивно би стоела на својот став и не би попуштила за венчавка во црква.

 

[Saladin]

Се` додека се има секуларен state of mind, разликите ќе може да се стават по страна. Додека религијата ти дигира буквално се`, па дури и начин на размислување, резон итн. нема шанса да мрднеш од конзерватизмот што самата ти го налага.

 

[Io Sono]

Јас сум атеист, девојка ми е верник. Кога ќе дојде време за венчавка ќе ја правиме во црква. На девојка ми тоа и значи, за мене не претставува никаков проблем.

 

[diva orhideja]

Религијата предизвикува разделување помеѓу народот дефинитивно. А ова доколку е вистинска љубов ќе најдат компромис кој и на двете страни ќе одговара. Но доколку јас сум во оваа ситуација дефинитивно би стоела на својот став и не би попуштила за венчавка во црква.

Права љубов спојува религии!! Една колешка моја,православна се заљуби во муслиман...тоа е невидена љубов од која имаат три деца.Жално беше нивното патешествие кое го минаа додека не си ставија печат на бракот.Врз нив беа фрлани и дрвја и камења,осудувани и од дома бркани но ги издржаа сите олуи па дури и на работа од нас,(сега ми е и срам да си признам)од сопствените колешки кои не ја подржавме туку сите се обидувавме да ја разубедиме.
Каде има ПРАВА љубов ке се најде договор без негодувања и убедувања....
Треба да си прав верник и да ги почитуваш сите 10 божји заповеди па тек тогаш да разберам дека несака да смени вера или не прифака друга во име на љубов ама повеќе изиграваат верници него ли што се во душа.

 

[existence]

Книвче не те прави верник ама книвче не е ни доказ за љубов. Ако до толку дојде работата некогаш веројатно би прифатил да се венчам со рисјанка.

 

[Outrider]

Ситуацијата е оваа: дечко и девојка се во врска подолго време и решаваат да стапат во брак. Едниот од нив е христијанин, а другиот не е крстен и е атеист. Верникот сака да се венча во црква и бара од атеистот да се крсти за да може да го направат тоа. Атеистот не сака, не е воошто религиозен и не сака на сила да прифати некоја религија. Знам, крштевањето не мора да значи прифаќање на религијата. Доколку не си религиозен, не би требало да ти промени ништо еден ритуал и парче хартија. Но сепак, прашање е на принципи. На верникот му е екстремно многу важно да направи свадба во црква и бара од атеистот да стане христијанин иако тој не сака, во спротивно свадбата ќе се откаже.

Кој е тој што треба да направи компромис во оваа ситуација?
Дали доколку сте верник би барале од партнерот да се крсти иако тој не сака, само за да може да направите свадба во црква?
Дали доколку сте атеист, би се жртвувале против ваша воља да бидете крстени и официјално да припаѓате во некоја религија?
Дали би стоеле цврсто на својот став и би дозволиле оваа ситуација да ве раздели засекогаш?

За црква ајде и некако, не чини да се крши филм кога веќе се стигнало до свадба, ама крштевање е веќе глупаво и навредливо.
Не знам дали МПЦ има правило да мора венчаваните да бидат крстени или не...
После друга ситуација е ако се роди челад, едната страна ќе биде за кршевање, другата не...

 

[MissChievous]

Не знам дали МПЦ има правило да мора венчаваните да бидат крстени или не...

За свадба во црква, мора да се крстен. Тоа е целиот проблем.

 

[Saladin]

За свадба во црква, мора да се крстен. Тоа е целиот проблем.

Баш тука стои целиот проблем. Детето нека биде крстено/некрстено, мене не ми менува богзнае што, сепак оставам ако жена ми сака, иако е заедничко богатство, мене ништо не ми мења да биде крстено. Да не бев крстен ни јас и одново да мораше да се прави процесија во црква, тогаш би било проблем, бидејќи во денешно време as much as I am tolerant на сите религии, не сакам нити една да ми биде лично мене припишана на чело и се трудам сите адети да ги ставам на световен пиедестал а не на духовен. Да ме крштеваат е веќе друг статут во општеството (иако минорен проблем) па сепак не би прифатил религиско овековечување. Посебно ме иритира кога има свадба од масовен карактер (многу гости) каде попот чати во црква додека младенците се гледаат.
Кога би подразмислил малку, детето би го оставил во статус кво до одредена возраст на свесност, па ако сака, ете нека повели.

 

[Outrider]

За свадба во црква, мора да се крстен. Тоа е целиот проблем.

Ако е така тогаш ништо, освен да им се тутне в рака некое евро на забрадените во мантии и веројатно се ќе биде во ред.
Јас како некрстен (колку црноружичасто делува зборчево ) не би прифатил такво нешто...

Уште побизарна ситуација е да речеме пар муслиманка/еврејка и атеист, да го тера да се сунетиса

Ако едната страна (верничката) не може да прејде преку тоа тогаш не ја бидува работата. Барање на компромиси кои самите не се спремни да ги направат е срање. Обично страната на верникот/верничката би очекувале компромис (да се оди в црква, крштевања) а доколку нив им се побара компромис, тогаш не прифаќаат ништо што доволно зборува...да речеме отстранување на икони, крстови, кандила од ѕидовите на заедничкото живеалиште...

Идиотска ситуација, верна раја пцуе по попови дека се корумпирани арамии а за свадба и почеток на заеднички живот одат на ритуал кај истите тие корумпирани, одвратни мрсни попови кои после свадбата пак ќе ги псујат, тешка дебилана...