City of thieves - David Benioff
Као што спомнав во другата тема, само сега откако ја имам прочитано да споделам тро импресии. Големата опсада на Ленинград... Едно момче, по неуспешна операција на „пљачкање“ на еден мртов германски падобранец, го фаќаат NKVD (претходници на KGB) и со умисла дека ќе биде стрелан го одведуваат во зандана. Во таа мрачна ноќ, тој се запознава со својот иден сопатник, “дезертер по дијагноза“ - Коља. Утредента по милост на поручникот добиваат задача - да донесат дузина јајца за свадбената торта на ќерка му. Работата е што Ленинград едвај издржува со храма. Под тоа се мисли дека се прават чорби од разни коренчиња, се јадат стаорци и мачки па дури и луѓе. Трагично колку и да звучи, писателот тука го воведува своето тајно оружје - иронијата како хумор највеќе претставена во ликот на Коља. Нивното безуспешно трагање низ градот ги наведува да отидат вон границите - на непријателската територија. Тука авантурата го зголемува својот интензитет, како и суровоста приказажа во реално светло. Доаѓаат до моменти кога си мислиш дека го допреле дното, кога повторно им се појавува светла прилика. И обратно. Моралната поука од книгава е дека се` е минливо. Но не треба тоа така да се прифати и да се отфрли смисолот на животот. Туку баш напротив, да се ужива во моментот.
Според мене ова е една од подобрите книги во последно време што ги имам прочитано, најпрво поради јасноста на стилот, потоа опишувањето и на крај тоа што не заморува со небитни детали.
Као што спомнав во другата тема, само сега откако ја имам прочитано да споделам тро импресии. Големата опсада на Ленинград... Едно момче, по неуспешна операција на „пљачкање“ на еден мртов германски падобранец, го фаќаат NKVD (претходници на KGB) и со умисла дека ќе биде стрелан го одведуваат во зандана. Во таа мрачна ноќ, тој се запознава со својот иден сопатник, “дезертер по дијагноза“ - Коља. Утредента по милост на поручникот добиваат задача - да донесат дузина јајца за свадбената торта на ќерка му. Работата е што Ленинград едвај издржува со храма. Под тоа се мисли дека се прават чорби од разни коренчиња, се јадат стаорци и мачки па дури и луѓе. Трагично колку и да звучи, писателот тука го воведува своето тајно оружје - иронијата како хумор највеќе претставена во ликот на Коља. Нивното безуспешно трагање низ градот ги наведува да отидат вон границите - на непријателската територија. Тука авантурата го зголемува својот интензитет, како и суровоста приказажа во реално светло. Доаѓаат до моменти кога си мислиш дека го допреле дното, кога повторно им се појавува светла прилика. И обратно. Моралната поука од книгава е дека се` е минливо. Но не треба тоа така да се прифати и да се отфрли смисолот на животот. Туку баш напротив, да се ужива во моментот.
Според мене ова е една од подобрите книги во последно време што ги имам прочитано, најпрво поради јасноста на стилот, потоа опишувањето и на крај тоа што не заморува со небитни детали.
