Сам одам кога сум нерасположен или излегувам од дома затоа што едноставно морам или ми е досадно - па со слушалките и низ ГТЦ, Рамстор, Соравиа шетам, пробувам, завршувам.
Ако не одам сам - одам со една пријателка. Преферирам да одам со неа и само со неа зошто околу неа се чувствувам многу опуштено. Одозгора на тоа искрена е кога ќе и побарам мислење, не се жали постојано за времето, дали и е топло или ладно. Не кука дека ја болат нозете или дека е гладна/жедна. Кога ќе се договориме да одиме спремни сме и двајцата на тоа дека може ќе ни одземе многу време. Има смисла на хумор, знае да се забавува, знае да помогне и е една од оние пријатели со кои можам да зборувам подолго време без незгодни паузи, без да ќутиме и двајцата и да гледаме наоколу.
Истото и јас го правам за неа.