Ретко се возам, но сум бил во ситуација каде сум отстапил место. И би отстапил место на:
Постари лица. Би им отстапил место на оние кои прашаат убаво, на оние кои очигледно им треба, но и на оние кои мислат дека имаат специјално право да седнат, а со тоа однесување ќе си добијат и мал говор. Воопшто не ми е срам да дебатирам со постари или пак да ги посрамотам пред останатите во автобусот доколку заслужуваат.
Возрасни луѓе, доколку навистина имаат премногу кеси или торби. Немаат сите можност или финансии да одат со кола во Веро, да се изнакупат и да ги носат работите од Веро до кола/од кола до дома. Или пак да си користат количка.
Помали деца, доколку не се однесуваат недолично и доколку очигледно се изморени. Сум бил и јас на нивни години, и мене ме болеле нозете - само јас заспивав каде ќе стигнам и после магично се будев во кола/во кревет. Сепак, мислам дека никогаш не сум видел мало дете во автобус.
Дебели луѓе. Не елегантно пополнети или малку дебелки. Туку на навистина дебели луѓе. Она што на англиски го викаат "obese". Многу луѓе можеби мислат дека не треба да им се отстапи било какво место. Дека треба да си ја научат лекцијата, да повнимаваат малку самите за себе. Сега, можеби не е нивна вина - можеби е некоја болест, ама повеќето кои се навистина дебели имаат проблеми од типот на премногу конзумирање на храна, недоволно вежбање или движење, откажување премногу брзо или пак одлучуваат да не се ни потрудат да ја изгубат килажата. Сега, ова не е баш проблем, туку чиста мрзеливост - но мислам дека им е доволно тешко и без јас да пробам да им одржам некоја лекција со тоа што нема да им станам.
Ова за тие кои не сакаат долги текстови:
ПД;НП (премногу долго; не прочитав): Им отстапувам место на повеќето (стари, возрасни, помали деца, дебели луѓе) бидејќи ретко се возам, а ако веќе се возам - на сегашна возраст (18) сметам дека можам да постојам 2 станици.