Имам луѓе и за кои ми е мило, и за кои ми е криво што не ги гледам, ама тоа е животот, ај гес.
Не ги сакам само оние што после години без комуникација, ми нудат пирамидални шеми и слични глупости и се повикуваат на тоа „Па добро, дека стари другари сме, да ти понудам тебе ако сакаш да си имаш повеќе пари.“
Колку убаво од нивна страна.
И пред неколку недели една со која одевме заедно на англиски пред 10 години и не сме се виделе оттогаш, се залета да ме бацува ко баба на свадба. Чил и фак оф бре.