Личен дневник

[violetmoon]

И после скоро година конечно ја викнаа мајка ми за снимањето дневниче. И толку го чекав тоа и молев толку за истото што би требало да се чувствувам добро, ако не добро барем да ми олесни. А мене уште потешко ми е некако, мир немам, ми идат секакви мисли и паника ме фаќа каков ќе биде резултатот. Деновиве во исчекување ќе бидат пеколни но само се да заврши добро. Мора да биде добро.
Ќе биде добро.

 

[Lady*]

Онаа болка кога не си повреден а душата те боли.
Кога немаш рана а чувствуваш дека крвариш.
Кога очите ти се суви а срцето ти плаче.
Кога вдишуваш длабоко а ти снемува воздух.
Кога врискаш на сиот глас а не испушташ ни крик...
Се ти станува јасно..
Тоа е таа болка кога се' во тебе се крши.. а не слушаш звук.. чувствуваш.
Тоа е таа смрт која те убива бавно, ден по ден, минута по минута.. но никогаш до крај.

 

[Achernar]

И сега што, не стана да, немој стана имај или ајмо, каде јуришаш со голи гради, ја виде ноќта во нејзините очи, а пишуваше за други, и ти знаеш да се збуниш замисли, посебно кога некој те притиска над раната со меки прсти од невидена добрина, да престане истекувањето, без да знае, кога невозможното станува магично, и мастилото заводливо во тебе забрзано ткае небо, почна да веруваш, а си неверник целиот живот, сега контрастот оживеал и ти дише во лицето, со секој ден посилно и појасно, дур не те оддува кон космосот, но друг, не овој овде со кој си скаран така одамна, оставајќи го багажот со минатото и со него другиот во тебе.

 

[Prashina]

Na smrtnite odari ke dojdes i ke razberes se sto trebase da znaes a ne znaese. Ke se zablagodaris sto me sretna po patekite na zivotot isto kako sto jas sekoj den se zablagodaruvam. Bez solzi na neboto ke mi ja vidis dushata i ke znaes deka dobro sum i mirna sum. Bidi spokoen.Samo gi nasocuvash vetristata na zivotot na mojot grb, oslobodi se od griza i pusti me. Moram da se spremam dolg pat me ceka. Pa i samiot gledas deka sum vo znakot na golemoto spremanje i rascistuvanje vo zivotot. I komu mu e griza kade sum , so kogo sum i zoshto sum. Nikogas ne lipaj po mene za da ne me premislis i da se zaglavam megju sonot i javeto, megju zivotot i smrtta. Ima mnogu spremanja na nebesnite kocii. Lugjeto ko mene ne se lugje. Tie se samo alatki na svemirot da pravat ramnoteza na zemjata. I ti si kako mene, znaesh li? Ednas si vetiv nema da go pravam toa sto so tebe go pravam. Nema da poglednuvam ni mnogu odnapred ni mnogu odnazad. No ti me bockas ko shilo. Ist si ko majka mi, ke me prasa sto mislam a posle ke rece kako pa da ne...Ne me prashuvaj nikogas, ako pocnam da zboruvam ke te poludam...Vsushnost ne sakam da zboruvam. Ne e potrebno zasto imam posle griza na sovest. I togas dobrinata sekogash se granici so zloto.A zloto go imame site i ko pecat si go nosime. Egoto e zlo, a mokta go hrani egoto. Vo momenti na panika i moeto ego raste ko kvasec. Luda zena ke reces, no i vo ludosta ima troshki vistina.
P.S.Denes po vtor pat si gi jadam zborovite.

 

[antonio]

Никогаш не сум се мразел себе си и не сум сакал на било каков начин да си наштетам. Но сега претерав животот ми е катастрофа, пропаѓам се давам во сопствената кал. Има една песна од Џорџе Балашевич во која се пронаоѓам последниве две недели слушнија ... Иде вака
Propio se, nije proslo mnogo
dusu svoju djavolu je prod'o
znali su ga svi birtasi
trazio je spas u casi
ali nije mog'o da ga nadje

Mlad je, kazu, bio kad je umro
'sred birtije od srcane kapi
klonula mu samo glava
ko da drema, ko da spava
i jos pamte sta je zadnje rek'o

ИЗВИНИ ПРОСТИ МИ ПРЕМНОГУ ТИ ЗГРЕШИВ .........

 

[Beauty&Beast]

 

[Achernar]

Не знам зошто луѓето глумат замислени карактери, се преправаат во континуитет, ме фасцинира трагедијата кога почнуваат самите да веруваат во тоа, не дека сум кажал нешто ново или ме засега нешто посебно, ама пред нос ти поминуваат постојано, како наезда се. Зошто не знаат да бидат едноставно тоа што навистина се, лесно е, па да запеат убава песна да избркаат лоши духови, да им се избистри умот, абе кај да си у своја кожа да си, она као пред божиќ и после него, а кога празнуваат, вистински ли се или се возвишени во ангели, уствари кој сум јас да прашувам, бај д веј, најверојатно смислено е да биде иронично, како и многу нешта на нашава планета претворена во мина.

 

[Давор]

Кога ми се наближува испит ме фаќа некоја нервоза, трема, се нервирам дали ќе стигнам се да научам, а моите наместо да те сфатат само гледат некако да те подбуцнат. Сабајлето шо сум барал појадок во 7 сабајле?! Е добро де, ако ми се јаде и во четири ќе јадам. Никој немало да ме сака ваков лош. Па што ако? Не ме сакаа ни во моето најдобро издание! Нели лошите дечки се посекси? Нели биле попривлечни? Па ајде да видиме

 

[Prashina]

Dnevnice,
Odsega ke se dvizam kon otvoreni race za pregratka...Ne se mucam da gushkam vo zatvoreni pregratki. A mozam mnogu da gushkam i od srce.
Mozam se...

 

[antonio]

Да ќе речеш овој будала ме избриша од секаде па дури и од живите. Не не сум те избришал од никаде, бидејки неможам да те избришам од паметов. Нонстоп мислам како да ја исправам работата што ја искривив. Знам дека нема да ми веруваш ни на збор што ќе го кажам, но јас пак ке речам ПРОСТИ МИ И ИЗВИНИ. Сакам да ја исправам работата и тоа многу, сакам да ти докажам се тоа што ти го реков и да ти докажам.