Личен дневник

[i_wanna_fly]

Ќе престанам ли некогаш да ги надминувам своите граници? Ќе престанат ли некогаш проблемите? Да, ќе престанат. И тоа во моментот кога за последен пат ќе ги затворам очите и ќе го испуштам последниот здив.
Викендов почна добро. Ќе беше уште подобар, ама од простата моја заборавеност и изгубеност, полначот си го загубив и го најдов позади шкафот. Како се нашол таму, не знам...
Сакам да излезам од градов еднаш засекогаш. Знаеш, тешко ми е да живеам меѓу сите овие спомени. Секое зрнце песок ме потсеќа на минатата пролет. Дефинитивно халуцинирам. Тоа го сфатив утринава. Нешто не е во ред со мене, знаеш?
Мех... Ајде, дај боже да ми се исполни желбата. Всушност, прво првата па после втората. Може? Не барам многу, нели? Туку ај да одам, да смислам нешто да ја потрошам енергијата што остана во мене и да си легнам, конечно да се одморам.
Почнувам повторно да се засакувам себеси, но и да се мразам...
И да, од денес ќе внимавам повеќе кога ќе облечам балетанки.

 

[Lena]

Сакам да знам што ќе ми се случи понатака.
Како да читам книга и едвај чекам да го прочитам крајот.
Така и со животов.
Ме интересира што доаѓа.
Би сакала да можам да прелистам неколку страни и цааааак, да дојдам до главниот дел.
Но и како дошло до тоа и како ќе биде после тоа.
Се сакам да знам.
Љубопитна сум.
Сакам да го видам романтичниот дел кој следува.
Последиците. Емоциите. Патот кој води или не води до таму.
Мислите, одлуките, стравовите...
Спонтаноста, храброста..
Се.

 

[Lena]

Не сакам кога некој постојано пробува да ме моделира на свој начин.
Не да не сакам туку мразам.
Ги мразам тие обиди кои се наменети да ме променат, да ме мрдаат како да сум нечија марионета.
Зошто едноставно не може да ме прифати таква каква што сум?
Секогаш постои нешто на листата кое смета.
Било која слободна активност која ме интересира и која сакам да ја правам смета.
Очекувањата да исполнувам нечии наредби и со тоа да ги занемарувам сопствените интереси
прават да повраќам на сето.
Ми се гади од такви личности.
На индиректен начин ми го наметнуваат своето мислење и своите очекувања на мене.
Кога ќе им ја кажам вистината за сето тоа,
го дигаат носот и не разговараат со мене.
Ме ставаат на игнор.
Што сум јас?
Нечиј робот?
Не сум.
Имам слобода да правам што сакам.
И кога сакам. Мојот живот не зависи од никого.
Јас сум одговорна за својот живот и ќе го моделирам како што сакам,
а не така како што некој очекува од мене.
Се прашувам како е можно да постојат личности кои те сакаат само тогаш кога го исполнуваш она кое тие го наметнуваат?
А кога го тераш својот пат и филм и мислиш на себе и своите интереси,
те ставаат на игнор?
Значи девизата "те сакам каква што си"
не е точна.
Тогаш би требало да гласи
" те сакам како што јас сакам да бидеш"
секоја друга форма од тебе е неприфатлива.
Ми се повраќа на сето ова. Ми се повраќа и ме гуши.
Ме гушат егоисти, манипулатори и одвратни створења.
Гррррррр...
Одам да трчам. Да се издувам и да ги балансирам негативните мисли.

 

[МериСелест]

Знаеш Lena јас што викам?
Такви личности не се потребни во нечиј живот...
Ако грешам исправи ме ...Ама секој ти го наметнува тоа да го сториш ти она кое што тој/таа не успеал...
Па сега ти ги наметнува желбите...
Терај како што сакаш ти,зошто ке се покаеш ако потклекнеш за миг...
Само една твоја грешка го менува текот на твојот живот.

Он Топик:

Јас денес...ехехехех
Си се смешкам...
Си ја планирам иднината...
А мајка ми... се чуди...
Сакам да идам да играм и тенис...
Но салата е цел ден зафатена...

 

[i_wanna_fly]

Ако нешто научив викендов, мора да е тоа дека никој не го цени трудот. А јас пак ќе трчам и ќе се нервирам, пак ќе бидам по стрес два месеци по ред без прекин. Ако е ова живот, не сакам да живеам. Доста ми е веќе од се и сешто, од луѓе чија работа е да клеветат, од измамници, од лаги и илузии, од проклети слики кои никако не ми се тргаат од пред очи. Доста ми е од неуспеси и пречки. Во овој мој живот од скоро две децении, не видов ни малку среќа, ни малку мир, ни малку радост... Ова не е живот. Не е.

 

[Lena]

Среќна сум.
Нормално кога сум среќна не пишувам многу и не пишувам овде.
Но имам потреба да го исфрлам тоа од себе.
Толку сум среќна што би можела да балкон да се дерам:
Среееееееќна суууууууум!!!!
Не би го направила тоа затоа што комшиите ќе ми викнат полиција и ќе заврши сета таа среќна ситуација несреќно.
Во моменти на тотална еуфорија( како овој)
пеам толку гласно низ станов што вештерката од доле доаѓа да се расправа со мене, прашувајќи ме дали знам колку е саат и дека таа како стара жена сака да се одмори.
Од што сум таква хаотична и среќна и нудам кафе да не би била осамена. Чинам и фали љубов, агресивна е и досадна, треба да ја запознаам со Алекс( дедото од фитнес студио кој на сите курсеви е така фит и им ги пленува срцата на сите баби од таму со својата харизматичност), но мислам нема да си одговараат.Премногу се различни.
Таа оди,
а јас си пеам понатаму. Сите песни кои ги знам по ред.
А знам многу.. многу многу..
Среќна од милион причини всушност среќна без причина.
И така среќна, би го прегрнала целиот свет и на сите по малку би им подарила од мојата среќа,
па и на вештерката од доле,
која верувам нема да спие уште долго вечерва.

 

[Luisana12]

хмм..па да,водаам личен дневник.Чуваам го под душекот на креветот хах обично ги пишуваам по интересните работи од денот,љубовни глупости и сл.

 

[Keepitreal]

Не сум ни помислил на вакво нешто, но во последно размислувам дека добро би ми дошло да има каде да ги пукам мислите.

 

[МериСелест]

Дневнику...

Зборував со некои личности...
Ми помогнаа..
Полесно ми е..
Ме развесели и веста од другарка ми Анастазија.
Ке си дојде за еден месец...
Ја немам видено пола година...
Дури се мислев да ја киднам Италија во Среда...
Да пиеме Естаде(леден чај на плоштад)
И се мислам да го направам тоа...
Да ја видам нејзе и брат и...
И нејзините родители...
Ја сакам таа откачена фамилија...

 

[monika88]

хеј само да ти кажам дека сум збунка голема
си кулиркам секој ден
си правам генералки низ дома
си терам гости
кафиња мафиња
ама ич не ми текнува на апсолвентската
еееее сега ме фати паника
во понеделник стигам во скопје
вторник мора да купам карта за во хотел
мора да си купам ташна,чевли накит
хулохопки зошто сум талент и ги скинав хаххаха
ееееее плус на депилација треба да одам во вторник
а среда е големиот ден
кога ќе стигнам не ми е јасно вауууууууууууу