Чинам тоа "нешто"што не крши,вредно е да се доживее како искуство.На некој начин созреваме со тоа или преку таа болка која сме ја доживеале.Заљубувањето само по себе не може да се избегне. Може само да се одолжи начинот на кој ке ја искажеш љубовта.
Но зошто да се одолжи? За да се смират чуствата и пламенот да спласне и да се намалат симпатиите спрема некој кој ни е недостижен, но сепак привлечен. Некогаш вреди да се проба, но некогаш се знае дека залудни би биле сите напори за да се осфои таа личност.
Пример она е прекрасна кукла од богато семејство, ја сум просечно момче на кое изгледот не му е јака страна,потекнувам од сиромашно семејство. Тогаш е најдобро да се избегне секаков однос со кој јас би се заљубил скроз.Подобро би било така, отколку залудно да копнеам по неа.Подобро да си ја пробам среќата на друга,некоја која повеќе ке ми прилега.
Љубовта е многу јака природна сила, многу јако чуство кое лесно се стекнува но тешко се губи. Да бидеме реални искрено се љуби само во филмовите, во реалниот живот секогаш има нешто ке не сопне, нешто што ке не скрши..
А дека искрено се љуби само во филмовите и приказните...
Не е така.
Сум сакала искрено и сум била скршена.И некако не ми доаѓа памет,пак ќе сакам предавајќи се комплетно без да се плашам да бидам скршена.
I hope

Последна промена: