Скопје не е погодно за одгледување растенија (зборувам лично за мене) затоа што тука никогаш не би можела да купам куќа со доволно голем двор за да можам да произведам доволно храна за моето семејство. Органска храна може да се произведе секаде, јас моментално во стан одгледувам корнишони, грав,феферони, јагоди, пченична трева и лимон, така да кој сака ке си најде начин, но во стан не може да се произведе посакуваната количина.Не знам што е таа галама со „сивилото“ во Скопје. Очигледно не сте виделе сивило воопшто и како изгледа сиво небо среде сончев ден, сиви облаци од кои никогаш не паѓа дожд и сонце кое не грее директно. Скопје не било погодно за одгледување растенија оти било загадено, некое си село ќе биде... ахм, уште да не беше расеан осиромашен ураниум од Косове кога миротворците во `98-ма бомардираа пред граница со тогашна Србија, уште да не беше расеан осиромашен ураниум од нуклеарниот отпад кој го закопуваа миротворците среде државава. Ќе саделе органска храна бре бре. Не дека го бранам Скопје туку го барате невозможното и замислувате идилични ситуации. Не ги гледале ѕвездите, месечината била чудна, ко демек ќе доаѓаат тројцата мудреци па да не залутаат несакајќи. Еве јас знам најмалку пет места до кои се стига со пола саат пешачење од било кој дел на Скопје ако толку сакате да гледате ѕвезди.
А за останатото во текстот не ми се коментира затоа што ако тебе тие нешта, како гледањето ѕвезди и сл. не ти се важни не значи дека се глупост. Сите ние сме различни и уживаме во различни нешта и не сме сите во можност да одиме среде ноќ пола саат за да уживаме под ѕвездите. Мене лично ми е криво што моите деца никогаш светулки (незнам тука како ги викате оние бубачињата што светат ноќе) немаат видено, мене тие бубачиња ми беа најголема радост кога бев дете и сите тие мали ситници ми значат и не можам да бидам во потполност среќна без истите.