Религијата е вистинска или не?

[Pica pica]

хахаа така нека биде, во тој случај сигурно си го надминал периодот кога си се судел/осудуван со дедо мраз

 

[Abraxas]

хахаа така нека биде, во тој случај сигурно си го надминал периодот кога си се судел/осудуван со дедо мраз

Предходно во дијалогот не мислев на суд во смисла - судница, судија во одора, дрвен чекан, сведоци и слично. Мислев на.....како да го срочам во зборови... На субјективно доживување на реалноста низ призмата на дуалноста, кога секоја ситуација ја перцепираме како поволна, неповолна, штетна, корисна и слично. Тоа ,,судење" е неизбежен дел од нашето човечко искуство и може само на момент да ѕирнеме низ него, кога веловите на егото ќе се поткренат и ќе ја видиме божественоста и апсолутноста во нашата суштина.
Алегориски гледано, егото или тоа што го перцепираме како ,,Јас" е ,,Светлоносецот", бидејќи ја содржи - ја носи во себе божественоста. Таа ,,Светлина" всушност е бесконечната свесност, суштината на секое живо битие, таа е фундаментот од кој се манифестира целокупното постоење, а егото е оној Lucis Fere - Луцифер, првата и ,,најубава" манифестација на Креаторот што ,,Паѓа" во моментот кога ќе стане суета. Бидејќи егото само по себе е чисто, кога ќе стане суета, тогаш преоѓа во ,,паднат ангел".

 

[balerina]

Бог ги обединува луѓето што припаѓале на различни религии со тоа што ги поучува за вистината и ги учи да се сакаат еден со друг. Според тоа, вистинска религија е онаа во која владее љубов меѓу нејзините членови.

 

[Pica pica]

Предходно во дијалогот не мислев на суд во смисла - судница, судија во одора, дрвен чекан, сведоци и слично. Мислев на.....како да го срочам во зборови... На субјективно доживување на реалноста низ призмата на дуалноста, кога секоја ситуација ја перцепираме како поволна, неповолна, штетна, корисна и слично. Тоа ,,судење" е неизбежен дел од нашето човечко искуство и може само на момент да ѕирнеме низ него, кога веловите на егото ќе се поткренат и ќе ја видиме божественоста и апсолутноста во нашата суштина.
Алегориски гледано, егото или тоа што го перцепираме како ,,Јас" е ,,Светлоносецот", бидејќи ја содржи - ја носи во себе божественоста. Таа ,,Светлина" всушност е бесконечната свесност, суштината на секое живо битие, таа е фундаментот од кој се манифестира целокупното постоење, а егото е оној Lucis Fere - Луцифер, првата и ,,најубава" манифестација на Креаторот што ,,Паѓа" во моментот кога ќе стане суета. Бидејќи егото само по себе е чисто, кога ќе стане суета, тогаш преоѓа во ,,паднат ангел".

Егото само по себе е чисто?????
Па кога стане суета, преоѓа во "паднат ангел"???

Уште не си се "самоубил" ?
Лукавиот пишува од тебе никогаш егото неможе да биде чисто,или го имаш или ќе го разнесеш, доживувајќи ја смртта.
Егото за цело време од своето постоење е суета.

 

[Abraxas]

Егото само по себе е чисто?????
Па кога стане суета, преоѓа во "паднат ангел"???

Уште не си се "самоубил" ?
Лукавиот пишува од тебе никогаш егото неможе да биде чисто,или го имаш или ќе го разнесеш, доживувајќи ја смртта.
Егото за цело време од своето постоење е суета.

Грешиш, его и суета се две различни нешта Егото е сензацијата што ја знаеме како ,,Јас", таа е првиот чекор, првата ,,креација", таа е неопходниот предуслов на раздвојувањето без кое неможе да постои Љубовта како концепт, бидејќи Љубовта е тенденција за соединување.
Суетата од друга страна е особина на Егото кога ќе почне себе си да се гледа како највредно нешто, како најсуштинско...како центар на постоењето, притоа неуспевајќи да согледа дека истото важи и за секое друго его(битие). Суетата е всушност спротивноста или опозитот на Љубовта, и двете како основа го имаат Егото.

 

[Pica pica]

Грешиш, его и суета се две различни нешта Егото е сензацијата што ја знаеме како ,,Јас", таа е првиот чекор, првата ,,креација", таа е неопходниот предуслов на раздвојувањето без кое неможе да постои Љубовта како концепт, бидејќи Љубовта е тенденција за соединување.
Суетата од друга страна е особина на Егото кога ќе почне себе си да се гледа како највредно нешто, како најсуштинско...како центар на постоењето, притоа неуспевајќи да согледа дека истото важи и за секое друго его(битие).

Како може да ставаш суета во критерум на особини? Особина е одредена и дефинирана карактеристика на поединец,која исто така може да биде суета.
Како некој кој верува дека е бог,според тебе со тоа им го ускратува правото на постоење на вонземјаните?

И грешка си во однос на љубовта,таа може да постои и без присуство на его, многу поинаква од онаа, општо позната љубов која ти ја опиша доживеана преку егото и таа нема тенденција на соединување,туку на давање без да бара ништо за возврат-соединување.

Види,сосема е јасно дека егото има важен улога,но не до толку како што го именува за светлоносец, далеку е од тоа.
Егото е креација од именуваните поими, преку него се доживува земјените работи,а ослободувајќи се од него, небесните-неименуваните.
Како што беше кажано,првиот Адам е телесен,а последниот духовен..но и тоа е суета,с'e е суета.

 

[Abraxas]

Како може да ставаш суета во критерум на особини? Особина е одредена и дефинирана карактеристика на поединец,која исто така може да биде суета.
Како некој кој верува дека е бог,според тебе со тоа им го ускратува правото на постоење на вонземјаните?

Како би ја дефинирал ти суетата ако не како особина? Не ти ја разбирам поентава со вонземјаниве..... Каква врска има тоа што го кажав јас со некакво ускратување?

И грешка си во однос на љубовта,таа може да постои и без присуство на его, многу поинаква од онаа, општо позната љубов која ти ја опиша доживеана преку егото и таа нема тенденција на соединување,туку на давање без да бара ништо за возврат-соединување.

Ако нема концепт за одвоеност - Его, како може да има ,,давање"? Егото е првиот акт на манифестирање, без него не постои дуалниот свет, светот на мноштвото, а без тоа неможе да има ни давање ни соединување.... Не се разбираме јас и ти, не ме сваќаш што ти зборувам.

 

[Pica pica]

Како би ја дефинирал ти суетата ако не како особина? Не ти ја разбирам поентава со вонземјаниве..... Каква врска има тоа што го кажав јас со некакво ускратување?

Во една реченица...суета е верување за кое не постои двоумење.

Ако нема концепт за одвоеност - Его, како може да има ,,давање"? Егото е првиот акт на манифестирање, без него не постои дуалниот свет, светот на мноштвото, а без тоа неможе да има ни давање ни соединување.... Не се разбираме јас и ти, не ме сваќаш што ти зборувам.

Давање,сиромашни сме со зборови,мислев нешто како концепт на сонцето,дава топлина.светлина,водата дава живот..а сепак не се его,кажано метафорично.
И во празното постои љубов, и е многу поразлична од онаа што се манифестира преку егото, додека ти велиш дека со постоење на егото се создава љубовта,многу различно нели?

Суетата е всушност спротивноста или опозитот на Љубовта, и двете како основа го имаат Егото.

Ова си го додал покасно, од кај го извади ,каква спротивност на љубовта?
Суета нема спротивност, со неа ќе си умрат луѓето.

 

[Falanga]

Не си го разбрал постоењето на дуалноста!
Креатор или Бог,своето постоење го манифестира со поделба на самиот себеси и повторно враќање во празно,ништо.

Значи вака ко ќе одлепите нешто што пркоси на логика и здрав разум ми се темни пред очи, ми се прави epic facepalm.

Бог ги обединува луѓето што припаѓале на различни религии со тоа што ги поучува за вистината и ги учи да се сакаат еден со друг. Според тоа, вистинска религија е онаа во која владее љубов меѓу нејзините членови.

Кој бог? Објасни го тоа со јазикот на математиката и физиката молам.

 

[Abraxas]

Во една реченица...суета е верување за кое не постои двоумење.

Давање,сиромашни сме со зборови,мислев нешто како концепт на сонцето,дава топлина.светлина,водата дава живот..а сепак не се его,кажано метафорично.
И во празното постои љубов, и е многу поразлична од онаа што се манифестира преку егото, додека ти велиш дека со постоење на егото се создава љубовта,многу различно нели?

Ако нема концепт за одвоеност како може да постои давање? Сонцето дава светлина, бидејќи е одвоено од објектите што ги осветлува. Јас зборувам за метафизички концепти, што им предходат на физичките. Значи кога се е Едно, концептот на одвоеност сеуште не постои, без него се невозможни ни концептите како љубов. Тука настанува ,,Јас" (Егото), првиот акт на манифестирање, првиот концепт, тогаш се раѓа дуалноста и се отвара вратата за создавање на материјалниот свет. Суетата е само особина на Егото, каде тоа се перцепира како најбитно, највредно, најсуштинско, притоа неуспевајќи да Разбере дека постојат безброј негови варијанти што се подеднакво битни.

Ова си го додал покасно, од кај го извади ,каква спротивност на љубовта?
Суета нема спротивност, со неа ќе си умрат луѓето.

Јас така гледам на суетата, како спротивност на Љубовта, бидејќи е свртена кон себе, таа е особина со која Егото се гледа себе си како единствен приоритет.