Религијата е вистинска или не?

[Abraxas]

Сеуште не си го разбрал тоа? Не ти е јасно зошто постојат сите нешта по две ,едно спроти друго?

Друга е поентата, не дали мене или тебе ќе ни има смисла постоење на било што, туку дали Креаторот, Сесоздателот, Апсолутот ќе гледа на нешто како на непотребно, штетно, зло. Доколку Господ како апсолутно битие, гледа на било што како на погрешно, непотребно или зло, тогаш значи дека истото не било дел од неговата промисла, дека постои нешто за кое тој не гледа цел, смисла. Тоа би значело дека неговата промисла не е апсолутна, а тоа пак би значело и дека самиот тој не е апсолутен, дека не е Господ, туку ограничено битие, кое не гледа смисла или цел за нештата кои ги прогласил за зли, непотребни или грешни.

 

[Pica pica]

Друга е поентата, не дали мене или тебе ќе ни има смисла постоење на било што, туку дали Креаторот, Сесоздателот, Апсолутот ќе гледа на нешто како на непотребно, штетно, зло. Доколку Господ како апсолутно битие, гледа на било што како на погрешно, непотребно или зло, тогаш значи дека истото не било дел од неговата промисла, дека постои нешто за кое тој не гледа цел, смисла. Тоа би значело дека неговата промисла не е апсолутна, а тоа пак би значело и дека самиот тој не е апсолутен, дека не е Господ, туку ограничено битие, кое не гледа смисла или цел за нештата кои ги прогласил за зли, непотребни или грешни.

Не си го разбрал постоењето на дуалноста!
Креатор или Бог,своето постоење го манифестира со поделба на самиот себеси и повторно враќање во празно,ништо.
Сигурно си ги сретнал зборовите..Јас сум тоа што сум....без да дефинира свое постоење,туку само оној кој ќе застане спроти него ќе го има одговорот ,ако за некого не е бог,туку е ограничено битие,дека е демијург - лажен бог всушност се гледа самиот себеси.
Секој човек роден на овој свет живтото му е секогаш избор помеѓу некое зло или некое добро.
Сети се во приказната Мојсе,кој го стврдна срцето на фараонот,Исус кој го осуди, кој застанауваше пред богот и беше праќан да го искушава Јов?


Надминиги овие мисли и прашања, чекори на средина од дуалноста.

 

[escape]

@Abraxas @Umpurance Вие ко асистенти на Господ да сте

 

[Abraxas]

Не си го разбрал постоењето на дуалноста!
Креатор или Бог,своето постоење го манифестира со поделба на самиот себеси и повторно враќање во празно,ништо.
Сигурно си ги сретнал зборовите..Јас сум тоа што сум....без да дефинира свое постоење,туку само оној кој ќе застане спроти него ќе го има одговорот ,ако за некого не е бог,туку е ограничено битие,дека е демијург - лажен бог всушност се гледа самиот себеси.
Секој човек роден на овој свет живтото му е секогаш избор помеѓу некое зло или некое добро.
Сети се во приказната Мојсе,кој го стврдна срцето на фараонот,Исус кој го осуди, кој застанауваше пред богот и беше праќан да го искушава Јов?


Надминиги овие мисли и прашања, чекори на средина од дуалноста.

Не е тоа поентата, повторно ти кажувам, друго е! Ја разбирам јас многу добро дуалноста, токму затоа укажувам на апсурдноста апсолутно битие да се става себе си во улога на судија, бидејќи судењето е акт кој произлегува од дуалноста. Кога некој суди, ги дели нештата на соодветни и несоодветни, на погрешни и исправни, добри и зли итн, итн, што е тоа ако не дуалност? Е сега, ако Апсолутно битие е над дуалноста, ако се произлегува од него, тогаш како може тоа битие да има гледишта што произлегуваат од дуална перспектива? Тука е фаличноста на сите што застапуваат концепт на апсолутно битие кое воедно е и судија. Тие две се исклучуваат едно со друго, или е судија и демијург, и со тоа не е Господ или ако е, не е судија.
Тој процес на судење не постои на апсолутно ниво, туку на дуално.

 

[Pica pica]

@Abraxas не се согласувам со твојата теза.
Ќе ти дадам пример, може ли бебе (празна не испишана книга, не постои дуалност) да суди возрасен човек?
Не може, нели?
Се судат оние што се на исто ниво, човек со човек.
Судот е секогаш ниво со ниво,а постои суд и на погорните нивоа,со тие судови трпат промени и пониските нивоа.

Еве уште еден пример, разликата е во сваќањето на нештата.

Последната реченица ти е точна, суд постои во дуалноста.

 

[Abraxas]

@Abraxas не се согласувам со твојата теза.
Ќе ти дадам пример, може ли бебе (празна не испишана книга, не постои дуалност) да суди возрасен човек?
Не може, нели?
Се судат оние што се на исто ниво, човек со човек.
Судот е секогаш ниво со ниво,а постои суд и на погорните нивоа,со тие судови трпат промени и пониските нивоа.

Еве уште еден пример, разликата е во сваќањето на нештата.

Последната реченица ти е точна, суд постои во дуалноста.

Тогаш не ме разбираш, ако си ме разбрал нема шанси да не се согласуваш, бидејќи и самиот си кажа дека судот постои само во дуалноста! Апсолутноста е над дуалноста, ако битие што е апсолутно почне да суди, тогаш се ,,спушта" на ниво на дуалност и автоматски престанува да биде апсолутно. Споредбите со деца, луѓе, бебиња и слично не се однесуваат на апсолутни битија, сите тие имаат перцепција условена од дуалноста.

 

[Pica pica]

Тогаш не ме разбираш, ако си ме разбрал нема шанси да не се согласуваш, бидејќи и самиот си кажа дека судот постои само во дуалноста! Апсолутноста е над дуалноста, ако битие што е апсолутно почне да суди, тогаш се ,,спушта" на ниво на дуалност и автоматски престанува да биде апсолутно. Споредбите со деца, луѓе, бебиња и слично не се однесуваат на апсолутни битија, сите тие имаат перцепција условена од дуалноста.

Многу се задржуваш на помислата дека бог е само над дуалноста, нели имаш прочитано негде како Исус им вика ..вие сте богови...секоја форма е бог,па и тој што суди и тој што е осуден.Пак доаѓаме до тоа дека бог своето постоење го манифестира само и никако поинаку од единката која ќе застане спроти него.
Не залудно е кажано ,со каков суд судиш, така и ќе ти судат.Ако бараш некоја разумност нема да најдеш.
Пак ќе спомнам дека се судат ниво со ниво, со што трпат промени и пониските нивоа, без разлика дали им се допаѓа или на они во пониските нивоа, не се во можност да го негираат тој суд.

 

[Abraxas]

Многу се задржуваш на помислата дека бог е само над дуалноста, нели имаш прочитано негде како Исус им вика ..вие сте богови...секоја форма е бог,па и тој што суди и тој што е осуден.Пак доаѓаме до тоа дека бог своето постоење го манифестира само и никако поинаку од единката која ќе застане спроти него.
Не залудно е кажано ,со каков суд судиш, така и ќе ти судат.Ако бараш некоја разумност нема да најдеш.
Пак ќе спомнам дека се судат ниво со ниво, со што трпат промени и пониските нивоа, без разлика дали им се допаѓа или на они во пониските нивоа, не се во можност да го негираат тој суд.

Ама јас воопшто не зборувам за пониските нивоа. Имаш Бог и имаш бог, разликата е огромна од едното до другото. Не зборувам јас за ниво на манифестација, каде се појавува дуалноста, туку за апсолутно ниво, не за бог, туку за Господ - Апсолут, суштината од која се манифестира се останато. Од тоа ниво, судењето од било кој вид е излишно и апсурдно, на тоа ниво сите нешта, сите можности, сите исходи имаат смисла и цел и токму поради тоа судењето е надминато, непотребно. Тоа е разликата помеѓу демијург и Господ, едниот е на ниво на дуалност, другиот е на апсолутно ниво.

 

[Pica pica]

Си на тоа ниво што даваш мислење?

 

[Abraxas]

Си на тоа ниво што даваш мислење?

Понекогаш Кога ќе продреш низ обвивките на егото, кога ќе допреш до суштината и ќе сватиш дека просторот, времето....одвоеноста се ништо друго туку релативноста - ,,тркалото" што се врти околу ,,оската". А таа оска е внатре во секое битие, ,,мојата" суштина и ,,твојата" се едно исто. Господ сме сите ние, но на она апсолутно ниво кое се издига над дуалноста и релативноста.