В'ти, в'ти, ко киша око Крагујевца, Леси се враќа на темава и ви го носи грчкиот сељак на тапет.
Доста македонштина, и соседиве имаат јаки примероци.
Се сместува група од 4 младичи до мене и другарка ми, и веднаш...ама
веднаш се гледа кој дели.
Дури пробувам да го игнорирам, гледајќи во лежалките пред мене, ми се измуљува глава во видик...
- Хаљо.
Тип, 21-24 години, во ФБИ маица и дреч шорц. Другаркава веќе ми упатува сожалувачки поглед и ја криви устата за да го замаскира смеењето.
Океј, ова ќе е забавно.
Типов го зема менито што стои на масичката и почнува да ми покажува со прст по понудите...за две-три секунди сфаќам дека всушност ми нудел да ми купи нешто.
Културно си одбив, а ја одбив и понудата за пиво и капење со него.
Комуникацијата 90% е невербална т.е. со гестови и покажување со прст, што ја прави уште посмешна. Од име, успеав да разберам дека се вика Мрмр(т), па затоа така и ќе го викаме во постов.
Мрмр(т) се врти и продолжува да се спрема за во вода, а јас се мислам како ќе ги преживеам останатите неколку часа со алт'нов до мене. Тетка ми секогаш кога ми честита нешто, тоа иде у стил „...само убавини и да те мажиме за Грк“, ама не мислам дека ми посакува вакво нешто.
Наредната секунда, ме тапша машки по рамо и ми нуди спреј за заштита од сонце, не знам дали мислел јас него да го мачкам или тој мене, но ми се допаѓа неговата грижливост за кожата.
Другариве негови - едниот седи во „мислителот“ поза со фејспалм на чело, другиов се смешка и бега настрана за да не видат дека е со златников, а третиот легнал ко ништо да не е, очигледно навикнат и презаситен од ваквите сценарија.
Назад на Мрмр(т), зема телефон, тапка нешто по него и почнува да чита:
- Ду ју вана гоу клаб вит ми...тунајт?
Гугл транслејт бе, срцка!
- Ноу.
Седнува на лежалката кај другарка ми, да ме види поарно.
- Ду ју хав бојфренд?
- Јес.
Тој очаен, англискиот уште поочаен, што повеќе човек да побара?
Почнува демек да трие очи од плач...па за секунда се врти да си ја проба среќата кај другарка ми, со тоа што со триење на показалците ѝ сугерира дека сака да проба да ја плоди...тунајт. Е, тука умревме и јас и другари му. Мислам дека сите не изеде туѓ срам.
Откако го одби и таа, си стана и почна да си се шприца со гореспоменатото спрејче...јао луѓе, немаше вунаста груда со ланец, ко што би очекувале, ама која мишка држеше, мислам дека во неа беа скриени тајните на универзумот, Светиот Грал, лекот за рак, папирите за членство на Македонија во ЕУ и последниот Мохиканец.
Виде - не виде, за да се покаже ко искусен пливач, извади дури и од оние детскине маски за гњурење и влета во вода Исус стајл - трчајќи, сето тоа дури упорно зјапа во нас дали (ќе) го гледаме...соред мене непотребно зашто мислам дека веќе пола плажа зјапаше во него.
Некое време го изгубивме од видик, за да никне дури игравме одбојка во вода и да трчкара по топката велејќи „Ај лав ју“ и пробувајќи романтично да не завлече да пливаме со него.
Сета среќа се погоди Србин еден, троа поголем од заводников, да почне да ни прави муабет, па Мрмр(т) само го стрелаше со поглед, но се откачи некако, инаку ќе се исподешаваа чудесии. Ко доказ дека низ историјата биле воини и тешко се откажувале, отпосле братов упорно некое време ми тупкаше со рака по лежалката дури читав книга и дремев со слушалки во уши за да намалам ризик од комуникација со него.
Наредниот ден се погоди да ни ги украде последните лежалки пред очи и ни покажа среден прст. Одмаздник Зоро би се гордеел.
После тоа, речиси секој ден беа околу нас, исто ко на филм кога некој ти е суден и рандом го гледаш наоколу.
Велам суден, пошто не видов на никого веќе да се пушти, очигледно му се скршило срцето.
Ја кривам тетка ми и нејзините желби...
...и тоа какво истребување,попрво тие или ке ги истребат другите или ке ги направат од кондура опинок.
