Јас многу тешко се отворам пред некој, скоро никогаш.
Тајна како тајна, не може да ја крстиш со тоа име ако веќе ја знае некој друг освен тебе, не?
Ако некогаш осетам потреба да разговарам за некоја ситуација што ме мачи можеби, најчесто го правам тоа со мајка ми или со една другарка, со која сме буквално од бебиња заедно ( и мајките ни биле најдобри другарки, сеуште се дружат) зашто знам и тоа е најверојатно единствената личност после мајка ми за која тврдам дека не би ме издала.
Иако, сакам сама да ги средувам моите лични демони, некогаш навистина ти треба некој да те ислуша.
Тајна како тајна, не може да ја крстиш со тоа име ако веќе ја знае некој друг освен тебе, не?
Ако некогаш осетам потреба да разговарам за некоја ситуација што ме мачи можеби, најчесто го правам тоа со мајка ми или со една другарка, со која сме буквално од бебиња заедно ( и мајките ни биле најдобри другарки, сеуште се дружат) зашто знам и тоа е најверојатно единствената личност после мајка ми за која тврдам дека не би ме издала.
Иако, сакам сама да ги средувам моите лични демони, некогаш навистина ти треба некој да те ислуша.