За мене бог е нешто во кое кога би верувале, можеме да се пронајдеме, бог како сила ок, или јас би рекол секој за себе си е бог нели. Ако некој со слиа нешто не ти даде сигурно дека ако нешто што не сакаш нема да посегнеш кон него. Затоа низ времево како што човекот ја сваќа смислата за бог, на почетокот биле над природни нешта бог за човекот, нешто што е над него. После низ времето се упростува тоа гледиште и е повеќе кон анимализмот, т.е. се зема животното во конотација со некое митолошко суштество или нешто замислено, додека денес како што гледаме па и од антика се зема човечкиот карактер и се мисли дека бог е оној дедо со брада, т.е. мудрецот. Сега ако зборме за религија, мислам дека религијата е многу убаво гледиште па и бога ми е филозофско, но во определени граници да не се навлегува до толку, а за многу да ги има денес многу богови, а особено религи. Мислам дека пробав да ти доловам како е мојата моментална појдовна точка за бог и религија - се во свои граници, не мора ако не го почитувам да го плукам, пеким
, за некој е свето ако не е за тебе... а за тебе што е бог, само еден обичен збор?