Да ја почнам темава со тоа што апсолутно се сложувам дека секој човек е приказна за себе и заслужува да се чувствува убаво во своја кожа, така што тотално ги поддржувам сите плус-сајз девојки и момци, сите што се рамни и послаби од „идеалното“, како и сите што се со „идеални“ облини.
Како и да е, сметам дека секогаш постои одредена граница каде завршува здравото и преминува во некој вид пропаганда и промовира телесна дисморфија. За два екстремни примери ќе ги земам пејачката Лизо, која се залага за fat acceptance и против body shaming, што е одлично, но не мислам дека со своите ~140 килограми (неофицијална информација што ја најдов повеќе пати) промовира и нешто што е здраво. На другиот крај на спектарот, ми текнува за една јутуберка, Јуџиниа Куни, која е страшно анорексична и сигурно стотина килограми послаба од првонаведената. За жал, девојката има(ше) телесна дисморфија со која константно се бори, но има луѓе што ја поддржуваат и „им била чудна“ што се поправила 2-3кг.
Токму поради вакви примери на коментатори и екстремисти, сметам дека се добива лоша т.е. погрешна слика за нешто што треба да се стремиме да го прифатиме ко нормално. Задоволен си од своето тело? Супер за тебе, но креирање на некакви безбедни групички каде ќе се тапшаме по рамо, е подеднакво лошо ко идиотите кои коментираат секакви грозотии по интернет ако не им се допаѓа изгледот на личноста. И самата сум била и на двете страни и не сум се чувствувала здрава, ниту среќна кога имав 74 кг, ниту пак кога си нанижав уште повеќе здрвствени проблеми со изгладнување и стигнав до кај 50ина кг. Секако, во двата случаи бев исмевана и критикувана.
Статијава за плус-сајз Македонки на сајтот на ЦБ ми ја даде идејата за темава. Горе-долу ги имам сретнато девојките по нет, едната беше и на форумов кратко и сметам дека профилите им се солидно набилдани, секоја со свој стил и нема ништо спорно (ок, некаде има некои едитирања, ама нека го фрли прв каменот тој што нема сменето ништо на слика).
Она што ме изиритира, беа коментарите од одредени ликови, посебно две машки персони, од кои едниот секако беше потпишан со презимето Македонски и лавови по профилот, кои ги навредуваа девојките без да бираат зборови.
„Свињи што ги мрзи да се движат и сакаат да гмечат навечер. Ќе умрат сами такви никакви...“.
А, не заостанаа ни коментари од женски дека се „бишки“.
Некако ко „за чудо“, сите тие профили ко да не си ги гледаат аномалиите и едитирањата на своите слики, но ајде...
И? До каде е безбедно да се оди со промовирање дебелина или анорексија?
Зошто па толку некои сметаат дека е наша работа да укажеме на личности дека се „свињи“, „даски за пеглање“ или „рачки од метли“?
Како и да е, сметам дека секогаш постои одредена граница каде завршува здравото и преминува во некој вид пропаганда и промовира телесна дисморфија. За два екстремни примери ќе ги земам пејачката Лизо, која се залага за fat acceptance и против body shaming, што е одлично, но не мислам дека со своите ~140 килограми (неофицијална информација што ја најдов повеќе пати) промовира и нешто што е здраво. На другиот крај на спектарот, ми текнува за една јутуберка, Јуџиниа Куни, која е страшно анорексична и сигурно стотина килограми послаба од првонаведената. За жал, девојката има(ше) телесна дисморфија со која константно се бори, но има луѓе што ја поддржуваат и „им била чудна“ што се поправила 2-3кг.
Токму поради вакви примери на коментатори и екстремисти, сметам дека се добива лоша т.е. погрешна слика за нешто што треба да се стремиме да го прифатиме ко нормално. Задоволен си од своето тело? Супер за тебе, но креирање на некакви безбедни групички каде ќе се тапшаме по рамо, е подеднакво лошо ко идиотите кои коментираат секакви грозотии по интернет ако не им се допаѓа изгледот на личноста. И самата сум била и на двете страни и не сум се чувствувала здрава, ниту среќна кога имав 74 кг, ниту пак кога си нанижав уште повеќе здрвствени проблеми со изгладнување и стигнав до кај 50ина кг. Секако, во двата случаи бев исмевана и критикувана.
Статијава за плус-сајз Македонки на сајтот на ЦБ ми ја даде идејата за темава. Горе-долу ги имам сретнато девојките по нет, едната беше и на форумов кратко и сметам дека профилите им се солидно набилдани, секоја со свој стил и нема ништо спорно (ок, некаде има некои едитирања, ама нека го фрли прв каменот тој што нема сменето ништо на слика).
Она што ме изиритира, беа коментарите од одредени ликови, посебно две машки персони, од кои едниот секако беше потпишан со презимето Македонски и лавови по профилот, кои ги навредуваа девојките без да бираат зборови.
„Свињи што ги мрзи да се движат и сакаат да гмечат навечер. Ќе умрат сами такви никакви...“.
А, не заостанаа ни коментари од женски дека се „бишки“.
Некако ко „за чудо“, сите тие профили ко да не си ги гледаат аномалиите и едитирањата на своите слики, но ајде...
И? До каде е безбедно да се оди со промовирање дебелина или анорексија?
Зошто па толку некои сметаат дека е наша работа да укажеме на личности дека се „свињи“, „даски за пеглање“ или „рачки од метли“?
Осовината и амортизацијата на џипот отидоа 
додека го носеа ликот со 500+ кг кон болница.
