Мравката не е ништо повеке од обичен и просечен работник кој никогаш не си дава одишка и работи неуморно со една единствена цел - да има што поголема резерва на материјални богатства, кои подоцна нема да ги подели со штурецот бидејки е себичен и уплашен за својата иднина, да не дојде недај боже... толку е мизерен што никогаш не не ги отвара сетилата за да може да слушне музиката на штурецот, кој за разлика од мравката не и робува на амбициите и на борбата за егзистенција, туку живее според неговите внатрепни пориви и создава уметност која несебично на сите им ја дарува.
Не случајно ја учиме оваа приказна во училиштата кои имаат за цел од нас да направат просечни и послушни работници, односно робови.
Се додека мислите дека сте толку многу посебни поради вашиот статус во општеството, всушност сте се по мизерни и по мизерни бидејки единствениот статус кој навистина го имате е статус на роб.
@CapricornBaby мила, амбициите во нашето општество се препознаени како позитивна точка во нашиот карактер, но ја уништуваат душата на човекот, го прават само собирач на богатства и епитети. Го прават мравка која мисли само на студената зима додека топлото лето поминува ечејки од од прекрасни звуци...