Спомени од школските денови

[Nighty]

Му велам јас дека е во рајот,тој не ми верува.
Уште па и да знаев дека ке ги сретнам утре три четворицата...евентуално до седум,симпатии

Лејди, остајте тоа, а Вам колку јавно ве свиѓаа?
За тајно знаеме дека ги имало минимум дузина.

 

[melpomena]

7 симпатие ? : ) вааау

Ти верувам дека си имал 20...оти сега ти се минимум седум

 

[parvati]

нема офтопик у сдк : ) поготоо кд не тепа носталгија и кд пишуемо за тој што е било..
Колко часа имате јутре ? ми ке губимо биологију..

 

[melpomena]

Лејди, остајте тоа, а Вам колку јавно ве свиѓаа?
За тајно знаеме дека ги имало минимум дузина.

Мислиш?
А како тоа јас не знам? ту бре,да сум знаела само.

 

[melpomena]

Луѓе јас одам да спијам.Утре рано треба да станам,да одам на школо,училиштето да си го видам
Од утре во седум часот - Враќање во пеколот

Убаво да спиеш,за некои 14 до 17 години ако не и порано,тој пекол ке ти се гледа како рај

Инспирирана од оваа реченица на нашиот Давор пред одење на спиење и од групната конверзација во сакам да кажам,која трае нешто повеке од петнаесетина минути без да се скараме,решив да ја отворам темата.
За вас школските денови беа пекол или помегу рајот и пеколот.Не верувам дека во тамошниот аспект ви бил рај.
Но откако заврши,за некој од скоро,за некои одамна,па дури и поодамна,сега ви се гледа како рај или сеуште помислата ви е дека школксите денови се пекол?
Споделете со нас дел од вашите навики од вашите школски денови.
Mila Kunis би те замолила овде да ги префрлиш мислењата.

 

[Luckky]

Аааа јас ова или го немам правено,или сум заборавила
Тукуууу....како да ја насловиме темава што ја разврзавме на овие две три страни?
Таман ке навраќаме во неа чат пат,ем нема да сме офф топик.

Ехее и те како го правев, сакав да се осигурам дека сум спремна Може, добра идеа

 

[Аркантос]

Колку само ми беа убави училишните деновиии. Мада бев примерно учени, само затоа што немав време да ги средувам глупостите што ги правеше сестра ми(близначка) и да правам свои-нови.
Ама ги имаше такви... Во втора година, ми прсна филмот од професорката по Македонски јазик и напишав писмена работа поради која завршив на полагање - писмената беше на наслов „Најлош училишен час откако влеговте во гимназијата“ и јас и‘ пишав нешто во стил „Се извинувам што она што следи нема да биде задоволување на вашите перверзни желби да читате работи за вашите колешки. Нема да следи затоа што најлош час беше вашиот, и секој нареден ваш час претставува нов најлош час во моево учење“.
Друго.... бев наработа втора смена(во кафуле до 3 часот) и прва смена на школо, и сум си заспал, сестра ми успеа да ме разбуди на 7миот час - кога си заминувавме.

 

[melpomena]

Колку само ми беа убави училишните деновиии. Мада бев примерно учени, само затоа што немав време да ги средувам глупостите што ги правеше сестра ми(близначка) и да правам свои-нови.
Ама ги имаше такви... Во втора година, ми прсна филмот од професорката по Македонски јазик и напишав писмена работа поради која завршив на полагање - писмената беше на наслов „Најлош училишен час откако влеговте во гимназијата“ и јас и‘ пишав нешто во стил „Се извинувам што она што следи нема да биде задоволување на вашите перверзни желби да читате работи за вашите колешки. Нема да следи затоа што најлош час беше вашиот, и секој нареден ваш час претставува нов најлош час во моево учење“.
Друго.... бев наработа втора смена(во кафуле до 3 часот) и прва смена на школо, и сум си заспал, сестра ми успеа да ме разбуди на 7миот час - кога си заминувавме.

Јас пак мислев дека ке напишеш и ти колку симппатии си имал,па да ни се смеат и на двајцата заедно.
Тогаш симпатиите беа персони на кои им се дивевме само од страна,па скоро дури и без флертување.
И ми се чудат кога велам дека ги имав и седум понекогаш
Ај нека не глумат,сега денешниве школарци имаат само по толку мувачи а кој знае колку симпатии .
Многу сакав да ја бришам таблата,се натпреварувавме кој поубаво ке ја избрише.
Едвај чекав учителката,наставникот,да ме прати по креди или било што до другото оделение,не кажувам зошто

 

[steppenwolf]

За средно и основно да зборуваме?

Епа, основното каде што завршив си беше растур систем како и средното, џунгла, и иако имам доста добри спомени и неколку пријателства кои траат до ден денес, сепак го преферирам средното зошто имаше многу помалку закачки и тепачки...

Средното ми беше милина. Фиксен кец цела година, научи две лекции, еве ти двојка. Учи по две-три лекции (од по една страна) секое тримесечие и имаш сигурна петка. Трета и четврта престанав да носам ранец иако школото ми беше на двеста метри од дома. Заедно со детството (предшколска возраст), најубав период од животот ми се тие четири години. Се ми беше рамно, слушалки во уши, спои четири столчиња едно до друго и легни си на последна клупа. Лупај неоправдани и оправдани, и да пречекориш граница од 25 пак не те бркаат. Секој час ќе се соберевме на последните клупи пошто и онака бевме мал клас и правевме муабет за се освен за предметот, од спорт до политика. Понекогаш ќе направевме некоја беља и добивавме опомени, ништо страшно. Три години по ред завршував со опомена пред отстранување.

Мислев дека професорите ни прават услуга со тоа што ни попуштаат (а реално, немаа избор) ама еве, осетив колку се заебав кога се запишав на факултет и седнав да следам калкулус. Затоа учете деца, не се клошарете!

 

[parvati]

Сфе би даја само едн дн да отиду па у школу, да га осету онј убаф осеќај, да га чују прво ѕвонче, ташњу под клупу да гу ставу..
Ја незнам кд сга би седеја у исту просторију сс триесе деца... никад
Нема ништо подобро од школско дружење, од спомени и дешафке на час,по ходници, по сендвичаре на голем одмор...
Сакам па да га чују шкрипење на креду по таблу, да иду да тражу вишак девојче упссс вишак столче : )) сунгер, пенкало...
Некој спомна симпатие, ја бш на такф начин се заљуби у едно девојче, беше на сред час да тражу таблицу по математику,
улегна у клас куде што имаше само женски ( мислу дека само 1 мушко учеше сс њима)
Стана девојче и ми гу даде таблицу, толко беше убава.... слатка, милааа
Даде ми гу сс осмех : )
После кд ву гу врати, запознасмо се...