Ме промени. Без да сакам станав девојка со маска. Закачена насмевка, малку шминка, средена коса и тело зафрлено наназад. Се изгубив во купот обврски, се претворив во некој кој живее по распоред и однапред испланирани чекори.
Ни трошка од спонтаноста и искреноста, ни трошка од срцето отворено за љубов.
Ѕидови, цели тврдини кои ме загушуваат.
Но позади нив, и со маска на лицето сум заштитена, безбедно живеам во својата болка додека светот гледа како се забавувам и итам низ животот.