Дека сум најмногу збунета, до сега така се немам чуствувано, и покрај се што имавме и поминавме заедно, ти ми велиш дека си со мене само заради тоа што јас сакам и поради тоа што јас те молам... па зошто тогаш ми пишуваш... кога ќе сакам да ставам крај, ти ме сопираш, ми пишуваш, се правиш како ништо да не сум сакала, ни кажала, зошто?? јас само не сум како тебе, без чуства и срце како камен за да ти го правам тоа што ми го правиш ти на мене и тоа што ми го зборуваш... и секогаш јас сум кривата ти никогаш не си, ти си паметниот, детето што секогаш е во право, а јас глупавата... само едно знам дека со тебе не треба ни секунда повеќе да бидам, бидејќи секоја секунда е битна, а ти ми правиш секоја минута да ми биде во солзи... Заборавив што е да бидеш барем на пет минути среќна...