Вие користите застарен прелистувач. Може да не ви бидат убаво прикажани овој или други сајтови. Треба да го надградите вашиот или да користите алтернативен прелистувач.
Со тебе можам да ги допрам лузните од минатото и така лесно да ги заробам во твоите солзи кои истекуваат од очите ти што длабат карпи и не говорат ништо, пресекувајќи ја полноќта со тишината и мирисот пред дождот.
Со мене можеш се, ниту лузните од минатото ќе можат да ти ја обележат сегашноста, ниту карпите што стојат пред тебе ќе можат да фрлат сенка на иднината, само песок пустинска од нив ќе остане што со еден здив ќе ја растерам, а зад нејзините кулиси ќе бидам јас, никогаш сигурна во себе и засекогаш слаба на тебе.
Како ме трпиш бе? Ваква тмурна и досадна и јас не се можам на моменти. Си се родил со целото трпение на светот, зашто знаела судбината со кој ќе си имаш работа.
Цврсто стојам на земја како што се уште стои во стаклената вазна цвеќето што ми го подари. Розите ми се омилени, веднаш после тебе. Едвај чекам да се стопам во твојата топла прегратка. Ми фалат твоите темни очи
Сум заспала чекајќи те, а веќе се поздравивме вечерва....навика или копнеж? И си дошол, да ме разгалиш, среќа душата отворена ти ја оставив. Дојди пак, земи ме, не сме ние за овој свет, нови светови создаваме каде демоните коленичат пред ангелите.