Сакам да ти кажам.... (љубовна исповедувачница)
- Автор на темата Saladin
- Време на започнување
Зборовите сами по себе не го прават крајот, туку тонот со кој ќе бидат искажани. А тој, не е истиот. Повторно ги броиш деновите, неспокоју мој. Повторно тој тажен поглед го среќаваат моите очи. Паметен трик.
Моја летна птицо, наскоро ќе летнеш на југ штом почне есента, а на мене ќе ги оставиш само спомените од четири дланки кои се веат на ветрот.
Ќе го оставиш и огненото црвенило на моите образи од твојот допир, ќе ја оставиш босоногата игра низ златниот песок крај бетонот. Есен доаѓа, моја летна птицо. Црвени образи од ветер и суров кал на моите чизми.
Се плашам, моја летна птицо. Лисјата пак ќе ја сменат нашата боја. Златопадот ќе ги покрие бакнежите што ги засадивме онаму кај што растат ситните диви јагоди. Школските дворови повторно ќе се наполнат, а мојот капут нема да биде доволно дебел за да го сопре студот кој ќе надојде. Зарем толку е лесно да долеташ и одлеташ од еден сосема обичен живот?
Повторно ќе заљубиме, моја летна птицо. Но овој пат различно и засебно.
Себично, секој за себе.
Tи ќе го љубиш вечниот југ што неспокојно го бараш, јас ќе го запознаам него покрај езерото додека се топи снежниот бедем надвиснат околу март.
Догледање, птицо со здив на рано лето. Ако сакаш да ме следиш, следи ме во моите соништа. Јас нив ги сонувам во темница, со исклучена ламба. Таму припаѓаш.
Се надевам дека летните птици како тебе одлетуваат засекогаш, а не се враќаат повторно во душевната пролет, барајќи летна несоница за да посејат предвремена есен.
Моја летна птицо, наскоро ќе летнеш на југ штом почне есента, а на мене ќе ги оставиш само спомените од четири дланки кои се веат на ветрот.
Ќе го оставиш и огненото црвенило на моите образи од твојот допир, ќе ја оставиш босоногата игра низ златниот песок крај бетонот. Есен доаѓа, моја летна птицо. Црвени образи од ветер и суров кал на моите чизми.
Се плашам, моја летна птицо. Лисјата пак ќе ја сменат нашата боја. Златопадот ќе ги покрие бакнежите што ги засадивме онаму кај што растат ситните диви јагоди. Школските дворови повторно ќе се наполнат, а мојот капут нема да биде доволно дебел за да го сопре студот кој ќе надојде. Зарем толку е лесно да долеташ и одлеташ од еден сосема обичен живот?
Повторно ќе заљубиме, моја летна птицо. Но овој пат различно и засебно.
Себично, секој за себе.
Tи ќе го љубиш вечниот југ што неспокојно го бараш, јас ќе го запознаам него покрај езерото додека се топи снежниот бедем надвиснат околу март.
Догледање, птицо со здив на рано лето. Ако сакаш да ме следиш, следи ме во моите соништа. Јас нив ги сонувам во темница, со исклучена ламба. Таму припаѓаш.
Се надевам дека летните птици како тебе одлетуваат засекогаш, а не се враќаат повторно во душевната пролет, барајќи летна несоница за да посејат предвремена есен.
Сакам да ти кажам.....не случајно поминувам по твојата улица, покрај твојот прозорец....знам дека ме мислиш, исто колку јас тебе, знам дека ме сонуваш, исто колку и јас тебе....моите соништа се убави за разлика од твоите...поминувам зошто сакам само да се присетам на спомените,на мене и на тебе....на љубовта која ја оставаш неповратно да замини 
Мислев дека само понекогаш,но од секогаш го сакам невозможното,неможам да престанам,пробав.
Девојко, и Зорица да се викаш - тебе сепак можам да те љубам! 
Не постои врска што ќе ги соедини разделените освен љубовта: сѐ друго е проклетство.
Не постои врска што ќе ги соедини разделените освен љубовта: сѐ друго е проклетство.
Ако имаТ некој Иван тука,нека ми се кажиТ,сакам да го љубам 
Нешто што одамна сакав да ти кажам...
Обожавам кога ти заспивам во прегратка.
Обожавам кога ти си првото нешто што го гледам наутро.
Обожавам кога си буден пред мене и ме гледаш дури спијам.
Обожавам кога креветот ми мириса на тебе.
Те обожавам ТЕБЕ.
Обожавам кога ти заспивам во прегратка.
Обожавам кога ти си првото нешто што го гледам наутро.
Обожавам кога си буден пред мене и ме гледаш дури спијам.
Обожавам кога креветот ми мириса на тебе.
Те обожавам ТЕБЕ.
Мислев дека можам да те заменам, мислев дека си обичен, а дека заслужувам некој подобар од тебе. Тоа што го имав со тебе, мислев дека можам да го имам со сите.. Дека е до мене, дека таква сум јас..
Мислев и дека не можеш без мене, дека можам да ти се вратам секогаш...
Но не мислев дека ќе биде вака. Не очекував дека толку ќе ми недостигаш, не ни очекував да се тргнеш од мене.
Понекогаш и мислам дека ако беше со мене немаше да те сакам како сега. Можеби и не те сакам, можеби е тоа само повредено его, но знам дека очајно сакам да влезеш на местата каде што сме оделе, да ти видам во очите дека не ти е сеедно како што се правиш...
Мислев дека за љубов не треба да се изгуби гордоста, но боли кога заради гордост си ја изгубил љубовта.
Жалам што не гледав дека стоиш пред мене и те барав насекаде освен пред мене.
Само кога би можел некако да прочиташ...
Ми недостигаш.
СРЕЌЕН РОДЕНДЕН!
Мислев и дека не можеш без мене, дека можам да ти се вратам секогаш...
Но не мислев дека ќе биде вака. Не очекував дека толку ќе ми недостигаш, не ни очекував да се тргнеш од мене.
Понекогаш и мислам дека ако беше со мене немаше да те сакам како сега. Можеби и не те сакам, можеби е тоа само повредено его, но знам дека очајно сакам да влезеш на местата каде што сме оделе, да ти видам во очите дека не ти е сеедно како што се правиш...
Мислев дека за љубов не треба да се изгуби гордоста, но боли кога заради гордост си ја изгубил љубовта.
Жалам што не гледав дека стоиш пред мене и те барав насекаде освен пред мене.
Само кога би можел некако да прочиташ...
Ми недостигаш.
СРЕЌЕН РОДЕНДЕН!
Сега кога скоро и ништо ново немам да ти кажам, сакам да те прашам...
да те прашам - ќе се сретнеме ли повторно, ќе се најдеме ли ако '' така било судено ''?
ќе ми се насмевнеш ли повторно за уште еднаш да ми се стопли срцево?
а ќе ме одминеш ли за да го дотолчиш целосно?
ќе наведнеш ли глава за да помислам дека никогаш не сме се познавале?
ќе се сретнеме ли за повторно да се разминеме ?
или конечно ќе те љубам онака како што не ми дозволи?
да те прашам - ќе се сретнеме ли повторно, ќе се најдеме ли ако '' така било судено ''?
ќе ми се насмевнеш ли повторно за уште еднаш да ми се стопли срцево?
а ќе ме одминеш ли за да го дотолчиш целосно?
ќе наведнеш ли глава за да помислам дека никогаш не сме се познавале?
ќе се сретнеме ли за повторно да се разминеме ?
или конечно ќе те љубам онака како што не ми дозволи?
