Сакам да ти кажам.... (љубовна исповедувачница)
- Автор на темата Saladin
- Време на започнување
Аман веќе дај врати се од таму кај шо си шо можи побрзо,ми се смачи па само шеташ негде надвор од Македонија и не можам да те видам никако. Во цело лето само еднаш те имам видов...Сфакаш шо сакам да кажам со ова? Дека не можам да издржам без тебе, без да те видам, да те гушнам!!
Ми недостигаш премногу!!!
Ми недостигаш премногу!!!
Го слушам гласот на болката која се задушува во солзи. Се сеќавам... за миг ти ме заслепи, толку брзо ме оосвои, бев опседната од тебе. Ме освои со своето срце кое сепак не знаело да сака. Мислев дека погледите што ми ги праќаш се знак дека ме сакаш. Мислев дека тоа е љубов. Но згрешив, многу згрешив...Најпрво згрешив што те запознав и што ти ги отворив вратите на моево срце да влезеш во него. Сега сум сама, без тебе, меѓу оние што страдале некогаш. Талкам со својата тага, а излезот никаде го нема. Понекогаш се прашувам дали некаде постои некоја девојка што те сакала и што страдала поради љубовта, поради оној кому му ги подарила своите чувства. Но од тебе ни трага ни глас...
Да би биле заедно онака како некогаш сеуште би немала ништо и би имала се. Би немала ништо зошто се мое тебе би ти припаѓало, секое чувство, бакнеж, прегратка, насмевка, време и внимание ... и истовремено би имала се зошто би те имала тебе...
А вака љубов моја, немам ништо зошто те немам тебе и се што со тебе доаѓа.
Дури и болката и солзите ми се туѓи... доаѓаат, ме распаруваат и како гости на поминување што дошле, ете така заминуваат. А јас, јас сум тага и празнина. А празнината сама по себе е ништо, дури и тажна сепак е празнина...
А вака љубов моја, немам ништо зошто те немам тебе и се што со тебе доаѓа.
Дури и болката и солзите ми се туѓи... доаѓаат, ме распаруваат и како гости на поминување што дошле, ете така заминуваат. А јас, јас сум тага и празнина. А празнината сама по себе е ништо, дури и тажна сепак е празнина...
Баш Милувам...
Милувам прашинка да си,
тих повеј да ми те донесе...
Прашинка љубов, прашинка ништотна,
прашинка невидна,
но сепак љубов, сепак љубов.
Дај да те имам во дланкиве
Нетежина, Несетило.
Дај да поверувам дека си во мене,
стуткана некаде во мене.
Милувам прашинка да си,
Тих повеј да ми те донесе...
Како што на пролет цветниците зачнуваат
дај да те заплодам,
за да се родиш во мене
љубов богатница, љубов имовита,
љубов плод љубов надрочен.
Милувам прашинка да си,
тих повеј да ми те донесе...
Но, јас те имам немаштино
најтрајна недостиг,
најблиска недофат,
најголем недорек,
па место грижата за тебе
поначесто сум доволен од себеси.
Гане Тодоровски
Љубов Милувам прашинка да си,
тих повеј да ми те донесе...
Прашинка љубов, прашинка ништотна,
прашинка невидна,
но сепак љубов, сепак љубов.
Дај да те имам во дланкиве
Нетежина, Несетило.
Дај да поверувам дека си во мене,
стуткана некаде во мене.
Милувам прашинка да си,
Тих повеј да ми те донесе...
Како што на пролет цветниците зачнуваат
дај да те заплодам,
за да се родиш во мене
љубов богатница, љубов имовита,
љубов плод љубов надрочен.
Милувам прашинка да си,
тих повеј да ми те донесе...
Но, јас те имам немаштино
најтрајна недостиг,
најблиска недофат,
најголем недорек,
па место грижата за тебе
поначесто сум доволен од себеси.
Гане Тодоровски
Знаеш дека ја сакаш, дури откако ке ја пуштиш да си замине.... Passenger -Let Her Go
Постои една мала слатка вистина која секогаш ќе остане само меѓу нас..
So many things were left unsaid... and I miss you already.