Ни летниве дождови,
ни капки оловни,
моите гревови кон тебе, нема да ги скријат.
Ќе те сакам дур сум жива, секој дел од тебе,
знам само јас сум крива,
ех да сме стрелки на часовник, вечерва на полноќ што ќе се спојат.
и
одамна не сум посакала како сега, да ти кренам слушалка,
да ти кажам збор ил два и една вистина.
уште си ми најмил, во мене тајно скриен,
за мене знам несуден, а сепак моја судбина.
и уште шепотам без глас, дека верувам во нас.
знам се ќе помине и далечни ќе сме,
ќе останеме двајца што се сакале,
одвреме навреме, на мене сети се,
и не заборавај дека сме посилни од се.