Понекогаш се прашувам,што ли им се случило на одредени луге во животот што ги направило толку сурови.
Наместо наоколу да парадирате со вашата наводна исполнетост,срека и задоволство,пробајте да си признаете на самите себе си,па макар и овде пред нас за вашето незадоволство.
Верувајте,ке ви олесни.
Ке ви олесни многу повеке отколку да се ситите на тугата слабост.
Ако не повеке,барем пробајте,може ке се уверите дека имам право во ова што го пишувам.
Ако испадне дека немам,ништо не сте изгубиле.
Нема сите да ја сватат вашата мака како доза на патетика.
Тие што знаат ке ве разберат,а оние другите,кога тогаш ке сватат.
Доволно не демотивираат оние што ги чекаме да им дојде моментот за да сватат.
Не бидете дел од нив.
Не да изигравам мајка Тереза ама одамна и доста често ми доагаше ова да го кажам.
Па ете го начкрапав.
Извинете ако некој се препознае.