Понекогаш е потребно човек да погледне и направи нешто само за себе. Тоа не е себичност, тоа е дури и потреба и нешто нормално. Не можеме и не смееме само да им угодуваме на другите, а себеси да се жртвуваме и запоставуваме.Никогаш не сум била во ваква ситуација.Не знам дали ке најдам излез ама сепак ке се потрудам.
Што биде нека биде,одсега натаму ке гледам и јас да бидам срекна...мислам дека е време нели?
Мој совет: Поработи малку и за себе и сопствената среќа