Прв бакнеж
- Автор на темата Sesil
- Време на започнување
8мо спрема 1ва, 14 години имав, на еден роденден кај другар некако случајно бидна. Чувството шо знам... интересно 
Хахаха...Кога ја видов темава само се насмеав....Се се случи во 8 одд зимата...Со еден така 4 години постар дечко кој беше најтешкиот женкар што сум го запознала во животов...Не беше лошо искуство ама ми е малце криво што баш првиот ми беше он ....Се мувавме после уште 7 ,8 месеци а и ден денес се слушаме правиме моабет,секоја година прв ми честита роденден....
П.С : Му благодарам што ме научи на сите вештини на бакнувањето..Он беше професионалец па идам по негов пат...ХАхахахахаха
П.С : Му благодарам што ме научи на сите вештини на бакнувањето..Он беше професионалец па идам по негов пат...ХАхахахахаха
Првиот бакнеж беше со мојот прв дечко сега бивши дечко имав 15 години а чуството беше грозно ...
Прва година .. со девојче од Кавадарци .. на стадион
Чувството .. одлично .. и ден денес би ја бакнал повторно
Чувството .. одлично .. и ден денес би ја бакнал повторно
Не кажувам на која возраст бев. Ќе испадне на стари години првпат машко бакнав. Што да правам, заостаната сум малце.
Моментот ќе опишам... комедии беше.
Еден ден претходно, дечково ме праша кога ќе сум била слободна, да сме се „виделе“, инаку јас никогаш немаше да му речам. Тој беше машко, башка тоа возрасен и го направи првиот чекор. Инаку знаев и пред тоа дека ми има око фрлено. И бидна што бидна, договор, му кажав кај ќе го чекам и во колку саат и дојде со кола.
И така си седиме во колата, муабети, муабети, муабети... никако да се случи тоа што треба. Јас пустата срамежлива. Надвор зјапам низ прозорец и кога зборам чинам со вратата од колата зборам, не со дотичниов. Или пак како да манијачам некој надвор. Ама жива душа пак надвор немаше. Тој ме гали в коса, ме допира... јас ладна камен, ко ништо да не се случува.
Му се смачи нему (баш во моментот се свртев кон него) и ми вели: „Можи да пробам нешто?“... Јас кимнав со главата, како демек не знаев што има на ум човеков. И ме бакна... Во несвест ќе паднев.
Моментот ќе опишам... комедии беше.
Еден ден претходно, дечково ме праша кога ќе сум била слободна, да сме се „виделе“, инаку јас никогаш немаше да му речам. Тој беше машко, башка тоа возрасен и го направи првиот чекор. Инаку знаев и пред тоа дека ми има око фрлено. И бидна што бидна, договор, му кажав кај ќе го чекам и во колку саат и дојде со кола.
И така си седиме во колата, муабети, муабети, муабети... никако да се случи тоа што треба. Јас пустата срамежлива. Надвор зјапам низ прозорец и кога зборам чинам со вратата од колата зборам, не со дотичниов. Или пак како да манијачам некој надвор. Ама жива душа пак надвор немаше. Тој ме гали в коса, ме допира... јас ладна камен, ко ништо да не се случува.
Му се смачи нему (баш во моментот се свртев кон него) и ми вели: „Можи да пробам нешто?“... Јас кимнав со главата, како демек не знаев што има на ум човеков. И ме бакна... Во несвест ќе паднев.
Имав 13 или 14 години, а бакнежот се случи со мојот прв дечко (влечко) Тој беше фраерче постар од мене 3 години. Многу женски го сакаја , а јас најмалата и нејненаметливата од нив му паднав во око ( не буквално) Бакнежот траеше од 5 до 10 секунди, беше интересно и воопшто не беше грозно. Кога заминав дома само размислував на тоа, и бев како на 7мо небо Едвај дочекав да дојде утредента за вториот бакнеж)) Детуле што сум знаела...ама тоа е тоа
Бакнежот траеше од 5 до 10 секунди, беше интересно и воопшто не беше грозно. Кога заминав дома само размислував на тоа, и бев како на 7мо небо Едвај дочекав да дојде утредента за вториот бакнеж)) Детуле што сум знаела...ама тоа е тоа