Ubavo kazano od edna makedonska poetesa, go pozajmiv bez da prasham.
Од исто јаболко две полојни да бидите
ANA BUNTESKA·THURSDAY, 6 OCTOBER 2016
Господ да те чува од маж кој маж не е
И жена која не знај жена да биди
Оти таму од љубовта нит семка ќе се фати
Нит дрво со плодој ќе изникни
Таму кај шо мажот не е за почит
А жената за сакање не е
Таму секнува животот ко пресушено корито
Ко убав фустан насила скинат
Та секогаш поработ ќе се познава
И окото таму ќе ти бега
Чупе, слушај ваму
Таму кај шо в куќи љубов нема
И двајцата ко поулавени се
Та и во иста соба да бидат
Ко да не знаат и познаваат
Се одбегнуваат да не се сретнат
И пупупу случајно да не се допрат
Ко чума да имаат
Чума од нељубов да шират
Таму кај шо мажот силен не е
За маж в куќа да биди
Жената аздис фаќа
И престанва со светнати очи да го пули
А онаму кај шо жената мудра и нежна не е
За од тој до неа создај сила врз која ќе се крепи
Мажот глата ја врти
И појќе ко жена за себе не ја гледа
Таму кај шо мажот и жената
Од исто јаболко две полојни не се
Таму љубов не бива, ниту пак нив ги бива
И се познаваат по очите
Еве, заврти се околу
Загледај им се на луѓето во ѕрцалата
Одма ќе видиш кој со убост и слога в куќа живеј
И кој дома си бега оти нема кај да преспие
Греој
Греој еден кон друг и сами за себе
Со омраза и гнев
Или скраја да е, без желба за живот
Ко од свежи гробој изваени
Не беше така порано пиле
Така ич во мое време не беше
И не џабе се рекло оти мажот глата во куќата мора да е
Ама жената вратот за да знај кај да заврти
Оти глаа без врат не ја бива
А врат без глаа чуму ти е
Ама се’ наопаку стана
Живеете без сакање и почит
Не зборвате или само врескате
Еден на друг сол на глаите си триете
И инаети еден со друг терате
А животот врви
Си тера тој молкум и без да сетите
И ете гледај! староста дошла, на врата тропнала
А вие уште по љубов трчате и на неа се надевате
Ко да е таа гостин кој неканет треба в куќа да влези
Без да имате храброст да ја побарате
Да ја живејте, да ја имате и чувате
Ко шо мажот треба таа до него да ја чува
Абе ко вода на дланка и ко бисер во школка да ја пули
Ко шо жената мажот треба да го пази
Ко љубовник и другар со сето срце да го љуби
Ех, пиле
Ум да бериш и со срце и ум да одбериш
Маж, ама и ти жена покрај него да бидиш
За да денот и животот ви свети
Ко јас и дедо ти шо бевме
Со љубов шо корени имаше до центарот на земјава
Ко лешникон стар, ко нас...ко ние шо бевме
Од исто јаболко две полојни да бидите
ANA BUNTESKA·THURSDAY, 6 OCTOBER 2016
Господ да те чува од маж кој маж не е
И жена која не знај жена да биди
Оти таму од љубовта нит семка ќе се фати
Нит дрво со плодој ќе изникни
Таму кај шо мажот не е за почит
А жената за сакање не е
Таму секнува животот ко пресушено корито
Ко убав фустан насила скинат
Та секогаш поработ ќе се познава
И окото таму ќе ти бега
Чупе, слушај ваму
Таму кај шо в куќи љубов нема
И двајцата ко поулавени се
Та и во иста соба да бидат
Ко да не знаат и познаваат
Се одбегнуваат да не се сретнат
И пупупу случајно да не се допрат
Ко чума да имаат
Чума од нељубов да шират
Таму кај шо мажот силен не е
За маж в куќа да биди
Жената аздис фаќа
И престанва со светнати очи да го пули
А онаму кај шо жената мудра и нежна не е
За од тој до неа создај сила врз која ќе се крепи
Мажот глата ја врти
И појќе ко жена за себе не ја гледа
Таму кај шо мажот и жената
Од исто јаболко две полојни не се
Таму љубов не бива, ниту пак нив ги бива
И се познаваат по очите
Еве, заврти се околу
Загледај им се на луѓето во ѕрцалата
Одма ќе видиш кој со убост и слога в куќа живеј
И кој дома си бега оти нема кај да преспие
Греој
Греој еден кон друг и сами за себе
Со омраза и гнев
Или скраја да е, без желба за живот
Ко од свежи гробој изваени
Не беше така порано пиле
Така ич во мое време не беше
И не џабе се рекло оти мажот глата во куќата мора да е
Ама жената вратот за да знај кај да заврти
Оти глаа без врат не ја бива
А врат без глаа чуму ти е
Ама се’ наопаку стана
Живеете без сакање и почит
Не зборвате или само врескате
Еден на друг сол на глаите си триете
И инаети еден со друг терате
А животот врви
Си тера тој молкум и без да сетите
И ете гледај! староста дошла, на врата тропнала
А вие уште по љубов трчате и на неа се надевате
Ко да е таа гостин кој неканет треба в куќа да влези
Без да имате храброст да ја побарате
Да ја живејте, да ја имате и чувате
Ко шо мажот треба таа до него да ја чува
Абе ко вода на дланка и ко бисер во школка да ја пули
Ко шо жената мажот треба да го пази
Ко љубовник и другар со сето срце да го љуби
Ех, пиле
Ум да бериш и со срце и ум да одбериш
Маж, ама и ти жена покрај него да бидиш
За да денот и животот ви свети
Ко јас и дедо ти шо бевме
Со љубов шо корени имаше до центарот на земјава
Ко лешникон стар, ко нас...ко ние шо бевме
) Од искомплексирани и со предрасуди.