Бурно и незаборавно... како и стално!
8:30... рипам...
Ииии... апчето го задоцнив... СТАНУВАМ! Ѕвонам кај саканата, па кај колегата да не се успал случајно... па кај другиот колега...
Брзо, четки, пасти, од соба в соба...
МАМООООО..... ми испегла ова... она... она... и ова... (ја затрупувам кутрата жена со 300 глупости)!?
8:44 ... дури ја местам кошулата в пантолони ..„„кај ја остаев картичката?“ „Нема кеш дома?“ Лелееее... АБЕ АПЧЕТО!
8:47... трчам по скали, успут облекувам палтото, пикам в торба 300 глупости, претурам, го барам индексот, местам новчаник...
се качувам пак горе по клучовите од колата...
проверувам масло, вода во неа...
8:56 : Бабоо.... затвори ја портата, излегувам јас... задоцнет сум...
9:00... „ дечко, 600денари бензин 100 октански ... со картичка...“... ѕвонат колегите даваат рапорт кој гока каде ги собирам...
9:10 ... на излезот сум од градот, слушам некои расонувачки глупи песни и се влечкам со 80 по пат, тажам по летото кога се расонував мекамски со кафенцето на работа, па си правам план за денот, што има на работа, што има пред и после работа и тн....
Има песна која го опишува тоа:::::
Ustao sam ujutro
s glavom nateklom
i zakacio malim
noznim prstom o stol
Spotaknuo se
o tvoje papuce
u padu otkino zastor i
glavom puko u radioator