Кој не сакал и не бил сакан вистински, никогаш нема да знае...Има уште некои работи, најважно е земањето на партнерот здраво за готово, entitlement и егоизам, луѓе се предаваат на мисли дека им следи другата страна, дека треба да биде тука за нив безусловно со самото тоа што постојат и што ја удостоиле со пажња, макар била и минимална. Ужасни грешки родени од мизерното ниво на себепознавање на рајата, и кај мажи и кај жени е истото во овој поглед, нема разлика.
Колку мажи после извесно време се понашаат рамнодушно при средба со жената која наводно им е љубов, која им значи нешто, барем декларативно.......а на терен радио-тишина.
Јас пошто си се допаѓам сам на себесекогаш сум бил радосен кога сум знаел дека жената ме сака, дека изразува љубов кон мене, на дело и вербално, сум пиел, имам пробано дроги, легални и нелегални, иам скокано на голови во финале, имам заработувано многу и сето тоа.............но ништо, ама баш ништо не може да се спореди со филингот кога знаев дека мојата вереница ме сака, сјајот во очите кога ме гледа, понекоја солза кога емоциите ја надвладуваа бидејќи таа немаше доживеано ништосо тој интензитет до тогаш.
Да имаш реално, возрасно човечко битие на доброволно располагање....не сфаќам како раја зема здраво за готово.
За мене тоа беше извор на највисока почит што постои. Еејј........женскава ме сака мене, баш мене и само мене, како бре да не го поштоваш тоа до небо и назад, како?
Како да не направиш све што можеш па и повеќе од тоа за да ја видиш среќна, насмеана, задоволна и задоволена?
Друг кикс е што луѓе се сексаат на анимален начин, на почеток на врска понекогаш и повеќе од еднаш дневно што е пат за пропаст. После се чудат како по некој месец темпото паднало, да не зборуваме за понекоја година, или во брак кога жената е бремена па деца, па промени кај неа во тежина, стрии, вени и сето тоа.
Повторно немаме самосвест во ситуцијава.
Да се навратам на омилениот пример од мојот живот, пошто 8 години криев од секого, од моите, од брат ми од родбина, од пријатели од познаници од било кој.........ама последниве година и пол не можам повеќе па се расприкажав за тој фамозен меѓучовечки и меѓуполов Монт Еверест на кој суверено се искачија нашите души, мојата и нејзината, во таа магла кај амфитеатарот, во сите можни ситуации.
Сеа ок, ќе досадувам по форумов на оваа за мене крајно болна и крајно омилена тема ама што да правам не знам...
Ако некој некогаш читне нешто може да научи добри ствари, бесплатно, од искуство.
Да сакаш е феноменално, но да се биде сакан на дело е нешто нестварно добро, да има на располагање мозаик на една човечка душа составен од сите искуства низ животот, позитивни и негативни, мали и големи, значајни и на прв поглед незначајни.
Среќна околност, која за жал не е случај кај повеќето е тоа што имавме релативно низок секс драјв, здраво но прилично споро либидо.
И така свесно одлагавме секс по 10-15-20 дена за кое време желбата, сексуалната енергија и страста се гомилаа и после две недели тоа екслодираше во чиста, неразблажена страст, буквално ни доаѓаше да се "изедеме" еден со другПонекогаш тоа беше силом прилика при географска оддалеченост пошто така налагаше ситуација ама без разлика, страста беше таква да скоро имаше физичка еманација, како трет ентитет.............
За прв пат мојата најубава црвенокоса во нејзиниот живот се осеќаше удобно во свое тело, потполно задоволна со тоа како изгледа, ми "крадеше" една маица од Селтик, резервна црно-жолта која и беше преголема па скоро до натколеница
Би сакал да постои Рај во универзумот, а знам дека е возможен и на овој свет, со сосема реални личности, во сосема банални ситуации, во секојдневие, во живот, во страст и во љубов.
Еднаш дебилните газди од станот кој бевме под кирија се појавија ненајавени па отклучиле со клуч нивни па си се пуштиле внатре ничим изазвани и ненајавени и не фатија на дело, да им се најебам све живо и мртво, кој примитивизам......ама да не расипувам спомен со северно фиромски сељачини.
Зошто и како на луѓево им е досадно во врска или брак не знам. Рамнодушноста и земањето здраво за готово се најголеми непријатели на здрава, прекрасна, страсна врска.
Извинете за рантовите ама морам некаде да напишам за ова, макар и на овој слабо посетувам форум, пошто ИРЛ никој не сака да знае
Кој не ја искусил љубовта во платонска и во телесна форма, поим нема од љубов...
А знаеш зошто им е досадно? Пак ќе речам зашто не се сакаат...
Со саканиот и тишината е пријатна, и досадното ти е интересно, што и да правиш сакаш да си со таа личност...
Ама, дефинитвно не се сите создадени за љубов...
