Не ја правам лична темата. Темата е само реалност која може да го снајде секого. Мизеријата може да те снајде тебе како единствено, второ трето дете. Мене како второ дете, третиот тако 15то дете...Arkantos не ми ја прави темава лична, мољим те. Дали утре јас ќе имам или ќе немам пари за леб е моја работа и не гледам дека е некако поврзано тоа со темава. И не ми кажувај дека не е мизерија да си 13-то дете у куќа што е пред распаѓање и се` што ќе јадеш е испод дневните потреби за храна.
Мизеријата ја имало и ќе ја има секаде. Се појавува ненајавено, а си оди исто така ненајавено.
Како не гледаш порзна точка со темата? Зборевме за абортус. Кога твоите одлучиле да те имаат биле свесни нели дека можат да те гледаат и те родиле. Што треба да направат ако во текот на твоето одгледување останат без работа и почнеш да ја чувствуваш мизеријата? Да те убијат?
- ете тоа ми беше муабетот од сам почеток.
Те зедов тебе за пример оти со тебе дебатирам, може да биде кој сакаш пример, можам да бидам јас или било кој.
И пак ќе кажам. Тотално сум против луѓето што живеат во колиби да прават деца. Ама исто сум против кога веќе ги направиле да ги абортираат.