Ваша поезија

Achernar

Староседелец
31 август 2013
2,564
3,840
1,153
Тој,
синиот,
замисли пурпурниот,
џезот,
во квартетот,
отровот,
животот,
прстите во ледот,
во душата,
заедно квинтет,
вкусен е,
не мислам на датумот,
добро утро Јануар,
добро дојде во нашиот свет.
 
Последна промена од модератор:
  • Ми се допаѓа
Реакции: Lena and Prashina

Lena

Poétesse
12 октомври 2012
4,155
7,687
1,183
земјата на чудата
До кога молкот ќе ги нагризува твоите усни?
Твојот студен гладен поглед го скенира
моето тело.
Глад за допир.
Не,не се предавам.
Кога ќе ги скинеш синџирите од твојата замрзната душа?
Сакам да те ослободам,ослободи ме.
Да те прегрнам?
Се скаменувам од студот.
Да ме прегрнеш?
Се стопуваш во мене.
Погледни ме,зошто го криеш
погледот?
Го чувствувам стравот во тебе.
Страв од средбата со
мојата разголена душа.
Твојот молк,
ме раскинува како гладен волк.
 
  • Ми се допаѓа
Реакции: Achernar and cakar_ulav

Lena

Poétesse
12 октомври 2012
4,155
7,687
1,183
земјата на чудата
Те кријам од себе,
те кријам од сите.
Те чувам за тишината,
сокриен во длабочината.
Те кријам под мојата насмевка,
те кријам во празнината.
Исполнета е со тебе,
жарче кое гори и немири
гони кога се
во мене е темно и мрачно.
Ти.


Пред некој ден.
 

Lena

Poétesse
12 октомври 2012
4,155
7,687
1,183
земјата на чудата
Таа,
во потрага по сопствена љубов,
свирепо и гневно ја крши магијата на стихот,
како празна чаша од вино црвено.
Не,таа не гледа подалеку од себе,
изгубена во својот лавиринт
не приметува лица,се бара себе.
Тој,
копнее по љубов,
ткајач на мозаик од стихови,
прелеани во
соништа скршени,
виното го опива,
чашата ја подига,љубов тој шепоти,
срцето му трепери.
Приметува лица,се губи себе.
Два различн света,
трагачи по љубов,
на разминување
за миг се сретнуваат,
чувства разменуваат.
Погрешно време,погрешен момент.
 

Achernar

Староседелец
31 август 2013
2,564
3,840
1,153
Таа ноќ тие двајца,
патници,
скитници,
чекори од зборови исковани,
во занесот испреплетени,
во копнежот несекојдневен,
со танцот од мирисни цвеќиња понесен,
во душите носеа допир небесен,
за него вреден,
за неа гневен,
се судрија пред крстопат уште еден,
за него изненаден,
за неа восхитен,
за него тажен,
за неа благословен,
да можеше тој времето ќе го вратеше,
да можеше таа порано ќе го испратеше,
тој љубов преознава,
таа од љубов проголтана,
тие двајцата во мугрите љубовта ја испишаа,
на соцето шлаканица му удрија,
во заборав се испратија,
тој и кажа збогум,
таа прости ми.
 
Последна промена од модератор:

Achernar

Староседелец
31 август 2013
2,564
3,840
1,153
Болка заспива,
во некој ќош од калдрма истрошена,
од некое време студено исплетена,
во некоја ноќ од некое време забележана,
да можеше така лесно од темнината да биде избришана,
во коверт запечатена,
чесно испратена,
да солзеше барем ќе ја видеше,
да плачеше барем ќе ја слушнеше,
таа уморно заспива врз моите отворени дланки,
на врвот од прстите емоции расцветани,
пијани од пијано,
сини акорди од далечина слушнати,
спокојно воскреснуваат жив кип,
кој тивко го чека пролетниот дожд
да му подари боја на капка,
да се разбуди,
да затрепери како светулка разнобојна,
која се губи во темнината,
заборавајќи на себе,
тебе,
заборавајќи на се.
 
Последна промена од модератор:

Prashina

Староседелец
28 јуни 2013
1,367
3,061
1,133
Таго неистажена,
болко непреболена,
сону неодсонуван,
дамарите мои прекриј ги,
постелата распростилај ја,
за да одпочинам , да се одморам,
да се вивнам до ангелите,
ангелска песна да ми шепнат,
за да продолжам да чекорам,
за да вдишам радост и издишам тага,
за да љубовта си ја подсоберам,
за да себе си ја дарувам.
 
  • Ми се допаѓа
Реакции: Achernar and *V******

Lena

Poétesse
12 октомври 2012
4,155
7,687
1,183
земјата на чудата
Продолжуваме,
јас и ти..
Разбирајќи те тебе,
ги откривам своите стравови,
гледајќи те,ги ткаам своите желби.
Моите соништа,
цртачи на твојата сенка.
Долго луташ со затворени очи,мислејќи дека
гледаш.
Како слепец низ материјата,
го бараш она по кое јас го трагав.
Тука сме.
На право место,во право време.
Будни и спремни за понатаму.
Чекори сигурно,
насмевка нека го осветли мракот.
Препушти се,јас водам.
 

Lena

Poétesse
12 октомври 2012
4,155
7,687
1,183
земјата на чудата
Сакам..
Сакам да ти подарам стихови,
да ти подарам зборови.
да ти се подарам себе.
Милион стихови,милион зборови,
милион допири.
Да те освојам,да ме освоиш.
Да се изгубам во времето и просторот.
Да ти се препуштам,да ме однесеш.
Да ја играм играта.
Така како што ти само знаеш,на твој начин.
Сакам..приказната да беше на друг
начин раскажана,на друго место опеана.
Сакам да ја разлеам душава пред тебе.
Да ја соголам.
Сакам...
Нереални желби,сништа со оформени жигови.
Заборави.
Сакам..носи болка,
Сакам..навестува празнина.
Те сакам?