Ваша поезија

[Achernar]

Кога виното се одвојува од срцето,
љубовта на полноќ ќе занеми,
ѕвездите за миг ќе од треперат,
месечината по навика ќе изневери,
сонцето вселената за прошка ќе ја замоли,
името мое и твое силно ќе одѕвонат,
сказалките посакувано ќе се поклопат,
нелогично усните ќе се бакнуваат,
со восхит мајките ќе не поздравуваат,
поддршка во секој обид ќе доделат,
во новиот век спокој ќе понудат,
се разбираме нели,
страсти менуваме врели,
оваа рима,
долго мачнина ми свива,
еден за еден,
никогаш последен,
ти и јас,
кип на среќата за нас.

 

[Achernar]

Лена и јас,
никој не знае за нас,
тоа е љубов закитена со сласт,
есенска страст,
за мене чудна,
за неа блудна,
ја сакам повеќе од вас,
во ноќта ќе исчезне за час,
пак таа рима досадна,
во утрото што осамна.

 

[Achernar]

Претходната поема нема да и се допадне,
за никој од вас да не дознае,
прашајте ја дали е вистина,
на мојот образ ќе бакне иднина.

 

[Achernar]

Протечи реко,
одмрзни се,
во туѓи прегратки заведи се,
во моето срце замрзни се,
заковај го на снежен трон,
да заспие во љубовен сон,
чекајќи го бакнежот божествен,
за некој друг достапен,
копнеж за многу години,
ќе го стопи,
во будењето ќе го изгори,
протечи реко,
замрзни се,
исконска љубов да се открие.

 

[Pica pica]

Зборови силни во камен изделкани
од празна душа излезени
спомен за мене оставаат.
Сам на себе порака испраќам
за денови идни кога ќе ве посетам
од камшици лути да се обликувам.
Камен како столб ќе подигнам
со зборови кој оживуваат,
секој што пред нив ќе застане
рај и пекол ќе спознае.
Зборови кои од вечноста излегуваат
и за вечноста зборуваат
за оваа празна душа и срце камено
во секој од вас посадено.

 

[Lena]

На крајот на денот


Тишина ме пречекува,
место наречено дом.
Се пронаоѓам себе
како воздивнувам,
ја заборавам хектиката на денот
кој минува.
Метежот останува изгубен
некаде во динамичниот живот,
гласови кои го довикуваат
моето име,стивнуваат.
Хаосот на улиците
во бетонската џунгла
не е веќе непријател
кој како црв
ја нагризува секоја клетка
во телото..
Се опуштам во своето присуство
и наслушнувам во тишината.
Говори сестро,
тука сум..
Ти подарувам миг,драга
разврзи го јазолот на и обземи ме.
Бакни ме сестро моја,допри ме.
Претвори ме во енергија и дај
ми сила,
да го искачам врвот на планината.
Сестро моја,
утре е нов ден,
останувам верна на себе си.

 

[Lena]

Недостигаш

Ужасно недостигаш во
монотонијата на денот.
Несвесно те барам во нечии лица,
сретнати на патот.
Во мудроста на мирниот старец,
во насмевката на таткото упатена кон своето
синче,
во погледот на заљубениот младич,
во лудоста на детето со бонбони во рака.
Секој од нив би можел да бидеш ти.
Но не си.Ти си совршена целина
створена од сите нив.
Ме посетуваш во мислите
често..
Пријатен гостин си и не сметаш.
Сигурна сум,од некаде те знам,
мојата душа одамна те препозна.
Можеби,
некогаш,некаде,
на некој чуден начин,
чуден сплет на приказни,
во овој или некој следен живот,
ќе го препознае твојот лик во некој случајно
сретнат странец.
Ужасно недостигаш кога ме нема.

 

[Achernar]

Еј ти убавино,
со блесок осветена темнино,
грешни ли сме,
молчиме,
сврти се,
препознај ме,
тие воздишки за тебе се,
вечни се,
некогаш премногу тешки се,
во белиот ден се додворуваме,
во црниот за двајцата раскажуваме,
плодот на љубовта го сееме,
далеку сме,
блиску сме,
никому не дозволуваме да посегне,
проколнати во карма скриена,
во љубовна бајка откриена,
со сказна без крај покриена,
мојот дух со трња исткаен,
твојот,
цвет со мириси опоен,
убавино,
погледни се,
секој ден си поголема и поубава,
со стеблата горди задржана,
вљубените на нив ке изрежат,
на тебе и мене ќе потсетат.

 

[Achernar]

Поемо недоречена,
во пепелта оганот го роди,
животот го воздигна,
со стихови го маѓепса,
во епопеја го закопа,
од вселената гласник засегна,
и на светот му докажа,
тој е мал и тркалезен,
во зениците твои заробен,
дојди,
во прегратки мои,
дојди за тој миг вреден,
за кој и најсреќниот би дал живот еден.

 

[Lena]

Бисери и љубови

Сите љубови исти ли се?
Една приказна,
огледало на друга.
Секоја љубов,живот за срца две,
секоја љубов,почеток без крај.
Љубов болна без победа.
Љубов со правила
љубов без граници
Во тебе се наоѓам себе,
во вас трага од нас,
таа те слика тебе,
и повторно се наоѓам себе.
Љубови среќни,љубови тажни
сите љубов исти ли се?
Нанижан ѓердан од бисери бели.
Бисери исти,бисери цели.
Секој бисер совршена верзија,
секој бисер почеток без крај.
Рибар стар со седа коса,
чиста душа праведна,
мермерна школка во рака,
бесценета вредност од темна
длабочина,вечера за саканата.
Момче младо со бисер во џебот,
вселената трепери,
љубов кон саканата вечерва ќе
изрази.
Во него се гледа себе,
во минатото ги гледа нив,
на усните еден последен здив.
Ѓердан од бисери нанижан,
клонови исти,клонови бели,
секој бисер универзуми гаи
секој бисер судбини таи.