Нека биде волјата Твоја, како на небото, така и на земјата

[Abraxas]

И тоа како е егзактно, битноста се мери преку влијанието кое го има на средината, можеш да измериш на пример должина на животен век, смртност на новороденчиња, смртност од заразни болештини ехее колку сакаш има јасни и егзактни параметри.

Ништо од ова не докажува битност. Се се сведува на нечиј приоритет. Имаш луѓе на кои должината на животниот век не им е побитна од тоа како ќе го поминат истиот. Ти можеш егзактно да определиш што и како влијае на животниот век, но неможеш да пресметаш дека истиот значи битност. Слично е и со останатите примери.

 

[malo]

Па нормално дека чоекот ќе гледа од преспектива на чоек, тоа е природата.
А од чија перспектива ти го посматраш/замислуваш тој твојот бог, љубов, енергија или шо и да е? и тие се чоечки концепти, кај животињето не постои љубов, постојат само нагони.
Значи ти си замислуваш нешто (божанство) кое било универзална љубав и му придаваш универзални вредности на нешто ад-хок замислено, не оди тоа така.
Разликата меѓу гравитацијата и тој богот е што гравитацијата може да ја провериш веднаш, значи не е нешто измислено, факат е...а тој богот не постои надвор од фантазијата а во неа можат да му се придадат какви и да било значења. Кои нели, не мора да подлежат на логика, затоа треба да се разводни консензусот на реалноста...

Јас ниту го посматрам, ниту го замислувам бог, туку го спознавам, го доживувам , тој е во мене и јас сум во него. Човекот гледа од перспектива на човек кога не е свесен за своето постоење и сите сетила му се насочени кон надвор, но кога човекот е свесен за својата суштина и одговорите ги бара внатре... тогаш и тој самиот се менува и перспективата му се менува.
Постоењето на бог може многу лесно да се утврди. Еве едноставно ке ти објаснам, како што му објаснувам на мојот 6-годишен син, за да можеш да разбереш.
Со самото тоа што ти постоиш и што нештата околу тебе постојат, со самото тоа што постоењето постои, можеме да дојдеме до логичен заклучок дека нешто стои позади тоа постоење, мора да постои креатор... тоа е бог, тоа е архе, тоа е природа... нека е и поради случајност, нека е и поради експлозија или поради трансформација на праматерија... сеедно... тоа е бог!
Ако те буни терминот ,,бог'' поради информациите во твојата глава кои се наметнати од толкувањето на религиите на истиот термин, тогаш не мора да го нарекуваме бог, можеш да го наречеш и телетабис ако сакаш...
Поентата е - она што создало постоењето, што го сочинува и го одржува е бог, а постоењето не би постоело и не би можело да се одржува доколку не постои љубов кон самото постоење, доколку не постои волја кое ке го одржува во постојано менување. Бог не е одвоен од љубовта, не е одвоен од постоењето и од постојаното менување на енергијата и материјата. Тој е љубов, тој е постоењето, тој е секоја форма на енергија и материја.
...

И нагонот е љубов. Ако позади нагонот не постои љубов која представува љубов кон самото постоење пред се, тогаш животното не би имало волја да се однесува според нагонот. Гавраните и лебедите на пример, го занемаруваат нагонот за преживување одкако ке им почине животниот партнер. Мечките кои што се сметаат за едни од животните со најистакнат мајчински инстикт, го губеле истиот кога биле затворени на фарма или тотално ги игнорирале малите мечиња или им ги откорнувале главите. Ако животните губат волја и ги занемаруваат инстиктите, логично е дека инстинктите се како производ на љубовта кон постоењето.
Секое дејствување кое што придонесува за опстанокот на постоењето е љубов, волја...
Неможеш љубовта да ја ограничуваш! ...а ако ти под поимот љубов единствено подразбираш љубов помеѓу маж и жена тогаш навистина имаш голем проблем со ограниченоста на умот.

Злото веќе утврдивме дека постои, тоа може да се демонстрира многу лесно во секојдневието, не е замислено него реално.

Не, не утврдивме дека злото постои.

Ако тој богот го замислуваш како семоќен, безвременски, сезнаен тогаш имаме проблеми со контрадикцијата на постоење на злото.
Значи зависи какви карактеристики му припишуваш на замислениот ентитет, разбирам јас сето тоа пошто така функционираат сите религии ама не можам да се впуштам во такви размислувања чунки ние имаме фаервол во умот кој не штити од ирационален оверлоуд.

Повторно тие религии...
Епа да де, ете гледаш како сам си имаш одговорено на прашањето. Нема логика да постои злото бидејки бог е семоќен, безвременски и сезнаен, појасно здравје.

 

[Outrider]

Ништо од ова не докажува битност. Се се сведува на нечиј приоритет. Имаш луѓе на кои должината на животниот век не им е побитна од тоа како ќе го поминат истиот. Ти можеш егзактно да определиш што и како влијае на животниот век, но неможеш да пресметаш дека истиот значи битност. Слично е и со останатите примери.

И тоа како покажува и тоа може да се демонстрира, да се тестира преку научен метод.
За тој ликот да стигне до тоа да размислува околу животниот век треба да преживее а тоа му го овозможиле разни чичковци, многу битна раја.

Јас ниту го посматрам, ниту го замислувам бог, туку го спознавам, го доживувам , тој е во мене и јас сум во него. Човекот гледа од перспектива на човек кога не е свесен за своето постоење и сите сетила му се насочени кон надвор, но кога човекот е свесен за својата суштина и одговорите ги бара внатре... тогаш и тој самиот се менува и перспективата му се менува.
Постоењето на бог може многу лесно да се утврди. Еве едноставно ке ти објаснам, како што му објаснувам на мојот 6-годишен син, за да можеш да разбереш.
Со самото тоа што ти постоиш и што нештата околу тебе постојат, со самото тоа што постоењето постои, можеме да дојдеме до логичен заклучок дека нешто стои позади тоа постоење, мора да постои креатор... тоа е бог, тоа е архе, тоа е природа... нека е и поради случајност, нека е и поради експлозија или поради трансформација на праматерија... сеедно... тоа е бог!
Ако те буни терминот ,,бог'' поради информациите во твојата глава кои се наметнати од толкувањето на религиите на истиот термин, тогаш не мора да го нарекуваме бог, можеш да го наречеш и телетабис ако сакаш...
Поентата е - она што создало постоењето, што го сочинува и го одржува е бог, а постоењето не би постоело и не би можело да се одржува доколку не постои љубов кон самото постоење, доколку не постои волја кое ке го одржува во постојано менување. Бог не е одвоен од љубовта, не е одвоен од постоењето и од постојаното менување на енергијата и материјата. Тој е љубов, тој е постоењето, тој е секоја форма на енергија и материја.
...

И нагонот е љубов. Ако позади нагонот не постои љубов која представува љубов кон самото постоење пред се, тогаш животното не би имало волја да се однесува според нагонот. Гавраните и лебедите на пример, го занемаруваат нагонот за преживување одкако ке им почине животниот партнер. Мечките кои што се сметаат за едни од животните со најистакнат мајчински инстикт, го губеле истиот кога биле затворени на фарма или тотално ги игнорирале малите мечиња или им ги откорнувале главите. Ако животните губат волја и ги занемаруваат инстиктите, логично е дека инстинктите се како производ на љубовта кон постоењето.
Секое дејствување кое што придонесува за опстанокот на постоењето е љубов, волја...
Неможеш љубовта да ја ограничуваш! ...а ако ти под поимот љубов единствено подразбираш љубов помеѓу маж и жена тогаш навистина имаш голем проблем со ограниченоста на умот.


Не, не утврдивме дека злото постои.


Повторно тие религии...
Епа да де, ете гледаш како сам си имаш одговорено на прашањето. Нема логика да постои злото бидејки бог е семоќен, безвременски и сезнаен, појасно здравје.

Еј пази сега ќе ми објаснувала како на својот 6-годишен син пошто едноставно нели не сум можел да сфатам па јас као ќе се навредам, колку се комични земјаниве во својата игнорантна упорност.

Не мора да постои креатор, тоа е само замислување на мали џокица како треба да биде космосот, дека некој морало да го створи иначе немало да постои.
Како сомун леб, немој мора да го замеси и испече инаку нема да постои, од камено време истите муабети се вртат.
Универзумот најверојатно е вечен и немал почеток а тешко дека ќе има и крај, а туку е и опцијата за мултиверзум, никаде нема место за некаков си креатор.
Пази мајката, а онда кој го креирал креаторот мислам ок, тие се теолошките дилеми со векови, знам дека мислиш дека е тоа нешто нова ама раја си чукала глава со илјадиници години околу тие прашања и ништо не направиле досега.

Останува фантазијата, фикцијата, `чувството` пошто чоекот е исплашен од огромниот космос и својата смртност и си прави калакурници во умот со концепти за креатори, божанства, енергии...

Дакле тоа не постои, ти не можеш никого да убедиш во потоењето на твојот бог.
А концептот на зло кој го изложив е јасен и лесно се демонстрира, интересно вака сите си предат за непостоење на зло ама мавни им шамар и земи им новчаник веднаш се лутат, којзнае оти не им текнува дека тоа уствари не е зло, да си проконтемплираат троа во тие моменти...

Не е нагонот љубов, нагонот е нагон, животиње кога се парат не се парат оти се сакаат него ги тера нагонот, горилата на пример, ако женката не е спремна за парење, `ја боли глава` ја принудуваат со снажен и прецизен бокс во глава, класичен нокаут и после и се качува и ја оплодува. Може е до мене ама такви ствари не ми делуваат како љубаф.
Си има причини и јасни еволутивни процеси кои ги натерале гавраните да бидат моногамни, није то љубав.

Него ајде една лесна дилема за тебе и за Абраксас, како тоа постои добро, љубаф што и да е - во отсуство на зло, дали тоа педофилите се уствари добри ама никој не ни соопштил?

 

[Abraxas]

И тоа како покажува и тоа може да се демонстрира, да се тестира преку научен метод.
За тој ликот да стигне до тоа да размислува околу животниот век треба да преживее а тоа му го овозможиле разни чичковци, многу битна раја.

Е сега ова твоево веќе преоѓа во класичен инает. Значи животниот век не е еквивалент за битност! Неможеш да тврдиш дека може да пресметаш што е а што не е битно за сите луѓе! Се уплеткуваш во истата замка како и религиозните, замка што се вика догма.

 

[Abraxas]

Него ајде една лесна дилема за тебе и за Абраксас, како тоа постои добро, љубаф што и да е - во отсуство на зло, дали тоа педофилите се уствари добри ама никој не ни соопштил?

Злото исто како и доброто се перцепција на човечкиот ум, не се независни од човечкото искуство, тоа ги дефинира, а човечкото искуство не е апсолутно.
Љубовта за која јас зборував не се однесува на сентименталниот или емоционален човечки аспект, туку на принцип што е позади дуалната природа на оваа реалност. Таа е принципот што се стреми кон соединување, принципот позади нуклеарните сили во јадрото на атомот, принципот позади електромагнетизмот, гравитацијата и слично. Значи не се работи за емоција, туку за метафизички аспект.

 

[malo]

И тоа како покажува и тоа може да се демонстрира, да се тестира преку научен метод.
За тој ликот да стигне до тоа да размислува околу животниот век треба да преживее а тоа му го овозможиле разни чичковци, многу битна раја.



Еј пази сега ќе ми објаснувала како на својот 6-годишен син пошто едноставно нели не сум можел да сфатам па јас као ќе се навредам, колку се комични земјаниве во својата игнорантна упорност.

Не мора да постои креатор, тоа е само замислување на мали џокица како треба да биде космосот, дека некој морало да го створи иначе немало да постои.
Како сомун леб, немој мора да го замеси и испече инаку нема да постои, од камено време истите муабети се вртат.
Универзумот најверојатно е вечен и немал почеток а тешко дека ќе има и крај, а туку е и опцијата за мултиверзум, никаде нема место за некаков си креатор.
Пази мајката, а онда кој го креирал креаторот мислам ок, тие се теолошките дилеми со векови, знам дека мислиш дека е тоа нешто нова ама раја си чукала глава со илјадиници години околу тие прашања и ништо не направиле досега.

Останува фантазијата, фикцијата, `чувството` пошто чоекот е исплашен од огромниот космос и својата смртност и си прави калакурници во умот со концепти за креатори, божанства, енергии...

Дакле тоа не постои, ти не можеш никого да убедиш во потоењето на твојот бог.
А концептот на зло кој го изложив е јасен и лесно се демонстрира, интересно вака сите си предат за непостоење на зло ама мавни им шамар и земи им новчаник веднаш се лутат, којзнае оти не им текнува дека тоа уствари не е зло, да си проконтемплираат троа во тие моменти...

Не е нагонот љубов, нагонот е нагон, животиње кога се парат не се парат оти се сакаат него ги тера нагонот, горилата на пример, ако женката не е спремна за парење, `ја боли глава` ја принудуваат со снажен и прецизен бокс во глава, класичен нокаут и после и се качува и ја оплодува. Може е до мене ама такви ствари не ми делуваат како љубаф.
Си има причини и јасни еволутивни процеси кои ги натерале гавраните да бидат моногамни, није то љубав.

Него ајде една лесна дилема за тебе и за Абраксас, како тоа постои добро, љубаф што и да е - во отсуство на зло, дали тоа педофилите се уствари добри ама никој не ни соопштил?

Немав намера да те навредам, само сакав да ти посочам дека објаснувам наједноставно што можам за да не помислиш дека бог го замислувам како телетабис, бидејки тоа го правиш цело време, ги извртуваш зборовите и ја занемаруваш поентата.

Велиш:
,,Не мора да постои креатор, тоа е само замислување на мали џокица како треба да биде космосот, дека некој морало да го створи иначе немало да постои.
Како сомун леб, немој мора да го замеси и испече инаку нема да постои, од камено време истите муабети се вртат.
Универзумот најверојатно е вечен и немал почеток а тешко дека ќе има и крај, а туку е и опцијата за мултиверзум, никаде нема место за некаков си креатор.
Пази мајката, а онда кој го креирал креаторот мислам ок, тие се теолошките дилеми со векови, знам дека мислиш дека е тоа нешто нова ама раја си чукала глава со илјадиници години околу тие прашања и ништо не направиле досега.''
- Бог е самиот универзум, пишав веќе неколку пати дека тој не е одвоен од материјата и енергијата, тој е материјата и енергијата. Бог е креатор на самото постоење, дури и да нема почеток и крај, постоењето постои и тоа е доволен доказ.

,,Останува фантазијата, фикцијата, `чувството` пошто чоекот е исплашен од огромниот космос и својата смртност и си прави калакурници во умот со концепти за креатори, божанства, енергии...''
- Обично луѓето кои што се плашат од смртта и неможат да се помират со својата смртност се оние кои што веруваат во злото и за да се заштитат од истото креираат божества за кои веке мака ми е да кажувам дека немаат врска со сето она што јас го кажувам.
Јас не се плашам од смртта, не чувствувам дека треба некој да ме заштити од нешто, не постои ништо што го загрозува моето постоење. Не ми менува ништо тоа дали има задгробни животи или не, јас само во овој живот сум ,,мало'' , не гледам зошто би ме тешела помислата дека некогаш повторно ке се инкарнирам.

,,А концептот на зло кој го изложив е јасен и лесно се демонстрира, интересно вака сите си предат за непостоење на зло ама мавни им шамар и земи им новчаник веднаш се лутат, којзнае оти не им текнува дека тоа уствари не е зло, да си проконтемплираат троа во тие моменти...''
-Затоа што се водени од своето его. Егото е оној дел од твојата свест кој што те става во заблуда дека си одвоен од целината, од универзумот, од изворот... кога човекот, кој е всушност само една капка во морето, мисли дека е одвоен од сите останати капки кои што го сочинуваат истото, тогаш се плаши од својата околина, мисли дека е загрозен и дека мора да се бори ... така се создава погрешната слика за злото, така се создаваат стравот и сите негативни емоции кои што произлегуваат од него.


,,Не е нагонот љубов, нагонот е нагон, животиње кога се парат не се парат оти се сакаат него ги тера нагонот, горилата на пример, ако женката не е спремна за парење, `ја боли глава` ја принудуваат со снажен и прецизен бокс во глава, класичен нокаут и после и се качува и ја оплодува. Може е до мене ама такви ствари не ми делуваат како љубаф.
Си има причини и јасни еволутивни процеси кои ги натерале гавраните да бидат моногамни, није то љубав.''
-значи сепак ја ограничуваш љубовта само на љубов помегу маж и жена...
Ај повторно прочитај што имам напишано, веке мачно ми е се едно исто на милион начини да објаснувам.

Инаку и сексот помегу луѓето не личи многу на љубов. Животните бар го користат за одржување на потомство, а нагонот за имање потомство е поттикнат од љубовта кон постоењето на својот вид, додека човекот со сексот, меѓу другото и тргува...ЕЕЕЈЈЈЈ!!! Мора да е голема таа љубов штом е толку барана на пазарот.

И за последното
-Љубовта не е спротивност на злото, туку доброто.
Инаку... и дуалноста е илузија

 

[lady_blue]

Злото исто како и доброто се перцепција на човечкиот ум, не се независни од човечкото искуство, тоа ги дефинира, а човечкото искуство не е апсолутно.
Љубовта за која јас зборував не се однесува на сентименталниот или емоционален човечки аспект, туку на принцип што е позади дуалната природа на оваа реалност. Таа е принципот што се стреми кон соединување, принципот позади нуклеарните сили во јадрото на атомот, принципот позади електромагнетизмот, гравитацијата и слично. Значи не се работи за емоција, туку за метафизички аспект.

па шо мора тогаш да се нарекува тој принцип „љубов“ ?

 

[Abraxas]

па шо мора тогаш да се нарекува тој принцип „љубов“ ?

Немора, но љубовта е најчестата асоцијација на привлекувањето и соединувањето, затоа е искористен тој термин.

 

[lady_blue]

Немора, но љубовта е најчестата асоцијација на привлекувањето и соединувањето, затоа е искористен тој термин.

А нели тоа привлекување и соединување, тој стремеж да се надминат димензиите на дуалноста и да се достигне спојувањето во единственото “едно“ е ... јога?

 

[Abraxas]

А нели тоа привлекување и соединување, тој стремеж да се надминат димензиите на дуалноста и да се достигне спојувањето во единственото “едно“ е ... јога?

Јога е праксата со која достигнуваме соединување со целината, Љубов е метафизичкиот принципот позади сите форми на соединување и привлекување.