Верување во Бог
- Автор на темата The Tramp
- Време на започнување
Највероватно според напишаното оние што се во потрага на својот "бог" не се мрзливи и наивни?
Потрага по "бог" не значи да се ојачува егото, ниту да се одбира страна од понудените дуални опции..потрага по "бог" е всушност нивно соединување,како би го разбрал нивното постоење.
Да го осознаеш "бог" не е исто што и да се осознаеш себеси, ставајќи акцент на егото.
Тоа е исто како да осознаваш зошто лавот е лав.Осознајте што е Човек!
Баш така. Не случајно е “бог“ а не Бог или бог.
Опет точно.
Спомнав некаде его? Пошто мене ми цитираш, претпосатавивам сакаш само да се надоврзеш.
Колку да не дојде, напред па да биде голема буква, божјото е во нас а не надвор, монотеистиве тешко ќе го разберат тоа.
I can not agree more. Toa e целта, или барем треба да биде за секој човек, кој може да стане Човек. Но тоа е веќе друга тема и секако надвор од овој подфорум.
Темата е токму за тоа.
Ако веќе ставаш граница на ТИЕ и ВИЕ, на верници и трагачи тогаш си го промашил поимот Човек.
Дали е внатре или надвор некое царство е небитно ако и во двете си Човек.
Ништо јас не сум промашил туку ти не читаш. Го виде тоа ние и тие а не ја виде суштината. Секогаш ќе има вие и тие. Секогаш ќе има и трагачи и навивачи. Твое е каде ќе бидеш. А за Човекот тешко ќе го накдеш па дури и тој во тебе ако тргнеш од надвор. Не е доволно огледало за да се видиш себе си.
Точно е дека секогаш ќе ги има, како што постојат деца и возрани, возрасни и старци, но никогаш не треба да се става толку голема бариера во стилот - еј вие сте таму , ние ваму ,вие сте наивни и мрзливи , а ние работиме.
Полека малку, биди меѓу нив без да се експонираш, тие допрва треба да ги надминуваат зборовите, законите и боговите, за да им се исполни напишаното - ме најдоа оние кој не ме бараа.
А оние кој трагаат и ќе најдат , дискретно да го водат стадото со симболи, знаци , метафорични приказни извадени од внатре, од себе.
Никој не излегува од утробата како возрасен човек, туку поминуваат промени, почитувај ги тие промени , со сила не бива ништо.
Човек се познава по своите дела и по своите зборови.
Секое дето добива “воспитни“ кога греши, без разлика кои методи тоа биле. Некои за жал и никогаш не научуваат и остануваат деца цел живот. Човекот по нешто друго се препознава, не по дела и зборови. Делата многу често се од погрешни причини, а зборовите лажни и неискрени.
Воспитувањето деца е воедно воспитување на самите себе, тие се твое дело преку кој светот ќе те познае!
Не се сите родени кокошки да чуваат.
Па не чувај ако не си роден за тоа. Зошто упорно ми докажуваш дека си роден за тоа а не си.
Никој не станал Новак Ѓоковиќ, навивајки за Ѓоковиќ.