Сакам да ти кажам.... (љубовна исповедувачница)

Selene

Модератор
6 јуни 2012
720
1,865
1,103
Tрепка цртичкава, чека да напишам нешто, а мене не ми идат зборови. Мене, на човек кој секогаш знае да каже нешто.
Ми било скршено срцето, сум пребродила. Не знам како, ама сум пребродила. И размислив, вреди ли да го отворам пак, да го изложам на ризик...
Испадна дека тоа било најголемата грешка. Секогаш завршувам со скршено срце, секогаш некој директно ќе ми забие колец во истото.
Давам љубов и тоа ми е најголемата грешка во животов. Идеализмот и оптимизмот дека ќе ми биде даден фидбек, се вратија и ме треснаа силно.
Идеализам... И тој ќе го снемам кај да е. Ќе се угушам во сопствените мисли и ќе се стопам со медиокритетот, човек кој се задоволува со сосем малку. И ќе си се гадам самата на себе.
 

Luckky

Upright
22 февруари 2012
2,636
5,812
1,153
32
Western Sky, Land of Oz.
Kако највешти арамии, сите сме вљубени во веќе украдени срца. Имагинарната јас е среќна со тебе, таму некаде во сонот што го сонував за нас. Сега јас треба да се навикнам на реалното тело кое подзаборавено скапува. Мирисам. Ти мирисаш на завршеток. Лекот се гаи во солзите кои беа само дестилирана вода на едни за мене, подзаборавени очи до сега до сега. Ти си лага, и секој идеал поврзан со тебе што го барам во новите. Зарем не гледаш пред пролетен цвету? Готово е.
 

Farfalla

Староседелец
14 февруари 2012
455
1,010
1,103
Ти Љубов, со големо Љ, љубов најголема, што некогаш ми го кинеш срцето, што ми ја ежиш кожата, што правиш да плачам и сакам во исто време... Ти Љубов, која си ми единствениот поим за нешто свето, не ми го земај сјајот од очите. Те молам.
Гледај, тука сум. Стојам до тебе. Немо, затоа што ништо друго не ни е потребно.
Не верувам во чуда, не очекувам бајки. Само знај дека тука сум, до тебе, со тебе, рака под рака каде и да одиш.
Оди со мене.
 

Iris*

Староседелец
30 јануари 2014
842
1,432
1,103
Напишав неколку очајнички реда...
Ги искинав,ништо не сака да излезе од мене,а толку многу имам да кажам.
Сама,сосема сама во оваа дождлива ноќ.Сама но не и осамена.Сеќавањето на тебе,копнежот по твојот допир,неизвесноста за повторна средба и надежда дека повторно ќе го слушнам твој глас,се најдоброто друштво што можев да го посакам ноќва.
И ако тоа што ниту еден твој збор не ми излегува од глава,ако тоа што нема ден а да не помислам на тебе,ако тоа што те гледам во секој странец што ќе го сретнам ,значи дека ми недостигаш,тогаш...
ДА,МИ НЕДОСТИГАШ.
Еве прифатив да бидам се што сакаш,ја продадов и мојата душа на ѓаволот,а што добив од тебе...само ветување дека нема да ме повредиш-и не го исполна.
 
  • Ми се допаѓа
Реакции: SaraFighter and Y1K991

Аркантос

Romanticist
23 август 2012
2,352
3,850
1,153
Никогаш не мислев дека ќе стигнам да сум толку беспомошен пред некоја личност. Секогаш, ама баш секогаш сум имал „резерва“ во мене. Овој пат не, веќе не знам ни како се викам кога сум со неа... Тогаш името ми е љубов, а презимето страст... Мојот матичен број почнува со датумот на нашето запознавање, а завршува со датумот на нашето вљубување. Улицата на живеење ми е нејзиното срце, кое патем е најубавото живеалиште што постои на планетава.
 

Y1K991

Parleur
1 март 2012
6,278
9,120
1,683
Ги испитуваш зборовите...
Ја допираш маглата...
Ме праќаш во светот на пустошот...
Ми ги крадеш облеците од бессоната ноќ...
Ми подаруваш книги без посвета...
Ме допираш на знаците покрај патот...
 

Saladin

Unbaised
Член на администрација
17 февруари 2012
6,024
9,655
1,683
Normandy
Sometimes I am too fatigued of the memories of thee, that I cope to recall the mortal creature I was before.