Некогаш длабоко во себе верувам дека постои..а некогаш мислам дека нема таква мене да ми се деси
(Вистинска) Љубов, постои ли?
- Автор на темата Slatki4ka
- Време на започнување
Сигурно постои, само што уште ми се нема случено.
Ама тоа не ми дава за право да не верувам дека постои.
Само треба да се пронајде.
Ама тоа не ми дава за право да не верувам дека постои.
Само треба да се пронајде.
Веројатно во некоја точка од нашиот живот сите сме се запрашале или ќе се запрашаме дали тој ( пр моменталниот партнер) е вистинскиот за мене, дали таму некаде во универзумот вистинскиот ме бара или ме чека?
Која е вашата перцепција за вистинскиот?
Дали вистинскиот е оној со кого ќе стапите во брак? Дали тука завршува потрагата по вистинскиот или останува сомнеж дека со уште малку трпеливост вистинскиот ќе се појаваше таму некаде?
Дали вистинскиот е оној со кој целосно се поклопувате за сите гледишта во животот?
Или вистинскиот е оној со кој имате различни ставови за дискутирање и нешта за учење еден од друг?
Има вечни талкачи и сонувачи кои одат од еден до друг партнер во вечна потрага по вистинскиот. На крајот секогаш се сами, секогаш си заминуваат оправдувајќи се себе си пред себе си дека и последниот не бил вистинскиот... или навистина не бил?
Има од оние кои се во врска и сметаат дека тој е вистинскиот, како ли заклучиле?
Има и такви кои се во врска но не се сигурни дека се со вистинскиот. Оставаат простор за работите да се одвиваат и докажуваат.
Сте дефинирале ли кој и што за вас е вистинскиот партнер?
Дали на крајот се се сведува на тоа дека секој е со своја замисла за вистинскиот?
Сите ли на крајот завршуваат со својот вистински?
Или вистинските можат да се сретнат, да си остават трага и да се разминат, продолжувајќи низ животот со друг партнер?
Која е вашата перцепција за вистинскиот?
Дали вистинскиот е оној со кого ќе стапите во брак? Дали тука завршува потрагата по вистинскиот или останува сомнеж дека со уште малку трпеливост вистинскиот ќе се појаваше таму некаде?
Дали вистинскиот е оној со кој целосно се поклопувате за сите гледишта во животот?
Или вистинскиот е оној со кој имате различни ставови за дискутирање и нешта за учење еден од друг?
Има вечни талкачи и сонувачи кои одат од еден до друг партнер во вечна потрага по вистинскиот. На крајот секогаш се сами, секогаш си заминуваат оправдувајќи се себе си пред себе си дека и последниот не бил вистинскиот... или навистина не бил?
Има од оние кои се во врска и сметаат дека тој е вистинскиот, како ли заклучиле?
Има и такви кои се во врска но не се сигурни дека се со вистинскиот. Оставаат простор за работите да се одвиваат и докажуваат.
Сте дефинирале ли кој и што за вас е вистинскиот партнер?
Дали на крајот се се сведува на тоа дека секој е со своја замисла за вистинскиот?
Сите ли на крајот завршуваат со својот вистински?
Или вистинските можат да се сретнат, да си остават трага и да се разминат, продолжувајќи низ животот со друг партнер?
Најпрво да ја пофалам темава 
“Сродна душа, вистинска љубов, оној кој е предодреден да биде наш сопатник, да не поддржува во најнеизлезните ситуации, да не љуби и тогаш кога ни самите немаме ниту една причина за тоа, да не гледа со вистински очи а сепак во нив да изгледаме совршено. Оној кој ќе ни биде еден и единствен и на кому ние ќе бидеме едни и единствени. Парчето сложувалка кое отсекогаш ни фалело за да се чувствуваме целосни, оној без кој животот не би имал никаква смисла. Башка да има Црна коса, плави очи, убава градба, висок, харизматичен, вицкаст, да чита поезија итн итн. “
Мислам дека реалноста е сосема поинаква а и треба да е поинаква. Вистинската личност е личност која во вистинско време и на вистинското место со игра на судбината и случајностите ќе се вметне во нашиот ум а потоа и срце како оној кон кој сме се стремеле цел наш живот. Тој можеби нема да ги исполнува сите услови и предуслови да биде вистинскиот но по одреден период е личност со која го делиме нашиот живот години и години. Мислам дека доколку успееме да дозволиме да бидеме освоени од една личност која на прв поглед е далеку од оној кој за нас би бил “совршен пар“ , од која можеме да научиме нешто ново, со која ќе се контраме за тоа дали е подобро да си сонувач или човек со двете стапала залепени за земја, оној кој ќе не нервира до лудило од една страна а исто така и оној кој може да ни ја полуди крвта од преголема љубов од друга страна, тогаш ние сме си ја пронашле нашата вистинска личност.
Јас не би можела да бидам со некој кој е моја машка верзија, со кој за се ќе имаме исто мислење, ќе си ги завршуваме речениците ...тоа би ме полудило ама во буквална смисла.
И што ако пополниме список за тоа како треба да изгледа “вистинскиот“? Ќе бидеме во потрага цел наш живот и ќе штиклираме што и кој исполнил и што не исполнил од нашиот список? Ќе останеме сами, затоа што барајќи нешто подобро сме биле слепи пред она што би ни го сменило животот.
Таман работа цел живот да се мислам дали маж ми со кој имам три деца, 30 год брак , со кој доброволно од љубов сум стапила во заедништво , дали некаде во нов зеланд има некој што можеби тој би требало да ми биде сродна душа ... Така никогаш не би била целосно среќна.
Можеби и Пепелашка по славниот „Да Енд“ се прашувала....леле да не избрзав? Who knows....
Додека сте среќни, задоволни, заљубени, и насмеани со тој до вас, тогаш вие сте со вистинската личност, и не го губите времето кое би требале да го посветите на некој друг во некоја друга димензија...
“Сродна душа, вистинска љубов, оној кој е предодреден да биде наш сопатник, да не поддржува во најнеизлезните ситуации, да не љуби и тогаш кога ни самите немаме ниту една причина за тоа, да не гледа со вистински очи а сепак во нив да изгледаме совршено. Оној кој ќе ни биде еден и единствен и на кому ние ќе бидеме едни и единствени. Парчето сложувалка кое отсекогаш ни фалело за да се чувствуваме целосни, оној без кој животот не би имал никаква смисла. Башка да има Црна коса, плави очи, убава градба, висок, харизматичен, вицкаст, да чита поезија итн итн. “
Мислам дека реалноста е сосема поинаква а и треба да е поинаква. Вистинската личност е личност која во вистинско време и на вистинското место со игра на судбината и случајностите ќе се вметне во нашиот ум а потоа и срце како оној кон кој сме се стремеле цел наш живот. Тој можеби нема да ги исполнува сите услови и предуслови да биде вистинскиот но по одреден период е личност со која го делиме нашиот живот години и години. Мислам дека доколку успееме да дозволиме да бидеме освоени од една личност која на прв поглед е далеку од оној кој за нас би бил “совршен пар“ , од која можеме да научиме нешто ново, со која ќе се контраме за тоа дали е подобро да си сонувач или човек со двете стапала залепени за земја, оној кој ќе не нервира до лудило од една страна а исто така и оној кој може да ни ја полуди крвта од преголема љубов од друга страна, тогаш ние сме си ја пронашле нашата вистинска личност.
Јас не би можела да бидам со некој кој е моја машка верзија, со кој за се ќе имаме исто мислење, ќе си ги завршуваме речениците ...тоа би ме полудило ама во буквална смисла.
И што ако пополниме список за тоа како треба да изгледа “вистинскиот“? Ќе бидеме во потрага цел наш живот и ќе штиклираме што и кој исполнил и што не исполнил од нашиот список? Ќе останеме сами, затоа што барајќи нешто подобро сме биле слепи пред она што би ни го сменило животот.
Таман работа цел живот да се мислам дали маж ми со кој имам три деца, 30 год брак , со кој доброволно од љубов сум стапила во заедништво , дали некаде во нов зеланд има некој што можеби тој би требало да ми биде сродна душа ... Така никогаш не би била целосно среќна.
Можеби и Пепелашка по славниот „Да Енд“ се прашувала....леле да не избрзав? Who knows....
Додека сте среќни, задоволни, заљубени, и насмеани со тој до вас, тогаш вие сте со вистинската личност, и не го губите времето кое би требале да го посветите на некој друг во некоја друга димензија...
Како шо велат девојките - принцот на бел коњ е вистинскиот...туку ако поскапит уште малку бензинот принцовите стварно на коњи ќе одат по принцезите.
Зошто така?
Јас пак, кога би нашол женска верзија од мене...не ја пуштам од раце, би ја женел веднаш.... she would be the one i`m sure
Зошто така?
Јас пак, кога би нашол женска верзија од мене...не ја пуштам од раце, би ја женел веднаш.... she would be the one i`m sure
Не знам ама би ме ирититрало да сме на иста мисла секоја минута од секој ден, не бе доволна сум си самата на себе ваква, не ми треба уште една личност иста уххх се би било помножено со 2... ноу ноу ноу
Инаку Дај боже да си ја најдеш хехехе и да си ја ожениш.
Зошто така?
Јас пак, кога би нашол женска верзија од мене...не ја пуштам од раце, би ја женел веднаш.... she would be the one i`m sure
Дефинитивно се сложувам со тебе.
Според мене, вистински партнер е оној кој би можел буквално да биде твоето огледало. Некој кој постојано би ја довршувал твојата реченица бидејќи имате исто мислење, некој со кој би дишеле исто.
Обично вистинскиот се смета оној во кој сме се заљубиле,а дали е баш вистински сфакаме кога таа љубов ке престане.
Ваљда не постои вистински.
Пости сродна душа во одреден момент,идеална во нашите очи и истата пак ја сметаме за вистински партнер.
Дури и погледите на секој поединец во различен период од животот се различни,и од таму доага и одговорот дека вистински партнер не постои.
Потребите и желбите се менуваат а со тоа и ,,вистинскиот партнер,,.
Ваљда не постои вистински.
Пости сродна душа во одреден момент,идеална во нашите очи и истата пак ја сметаме за вистински партнер.
Дури и погледите на секој поединец во различен период од животот се различни,и од таму доага и одговорот дека вистински партнер не постои.
Потребите и желбите се менуваат а со тоа и ,,вистинскиот партнер,,.