Мене еден менаџер- германец што го работам неговиот профил ми има кажано вака : За ова што го нудиш/нудиме буквално треба да го одереш муштеријата, ама исто така и не смееш да го испуштиш да си оди без да порача... е сега тука како искусен продавач , тоа што го нудиш треба да го презентираш на најдобар можен начин за да го освоиш вниманието а воедно и парите на муштеријата.
Јас не сум од тие луѓе што сакаат да се ценкаат ни при купувањето ни при продажбата, цената се знае и останува фиксна, фактички не работам како конкурентите кои ги сметам за инвалиди во својот бизнис и во план се да работат за без пари само колку да ја придобијат работата, ама затоа посетувам саеми и семинари за да знам како да постапам со купувачот... еве ќе наведам пример:
Доаѓа муштерија од Австралија, значи одма го проценуваме преку карактеристики и наоѓаме начин да го придобиеме..
1. скржави се за пари
2. пред да дојде кај тебе доаѓа со лист и собрани понуди од конкуренцијата а како што објаснав цена спуштање никако ( џабе седи, џабе не работи)
3. мислат дека се знаат и сакаат да се ценкаат
4. патриоти се
5. бараат квалитет за малце пари- турското, бугарското и кинеското отпаѓа
Еее оваа четврта позиција е шансата да го одереш.
Значи како што кажавме го подава листот и пример:
-Рајко нуди изработка на грчки алуминиум 4200 евра
- Петко нуди изработка на турски алуминиум 3500 евра - елиминиран
- Столе нуди изработка на грчки алуминиум 4000 евра
- Трајко исто така нуди грчки алуминиум за 3900 евра
- Јас нудам македонски алуминиум за 4500 евра + подобар оков од сите други
И тој вика како бе така македонски има, мене никој не ми понуди, зарем постои и таков?
Ние одговараме: постои бе баш прав македонски, од Солун го носиме, Солун е наш...кога ќе го мавне тоа патриотското во душа сите други конкуренти можат да си се надеваат на цените до следниот муштерија што кружи наоколу.