Another scheiße from the holywood platform... (runt mode: ON)
If I stay. (или „саат и 40 минути се двоумам дали да скинам конци или не“) Има спојлери, duh!
Беспотребно потрошено време за филм полн со мелодрама и клишеа. Се работи за една талентирана цура Мија, израсната во музикално семејство, живее лесен (и по мене крајно размазен) живот, наоѓа дечко и после тоа веднаш сцената се пренесува во период кога целото семејство доживува сообраќајка и нашата „хероина“ доживува кома. Оттаму почињаат некои чудни его трипови да ја нафаќаат во филмот претставени као демек спомени на убаво време, па тука не` шета во времето коа покрај нејзиното рокерско семејство она решава да свири чело, па згодите и незгодите со дечкото, па апликации за Џулијар, па ме-примиле, не-ме-примиле, јаоо драми long distance relationshit ствари, караници недоразбирања.... со еден збор - spoiled brats. Мислам хеј 21 век сме, као бабите можеле у 19ти да се пишуваат со нашите дедовци, да држат врска а овие раскурцана генерација не може. Башка се учиш на компромиси, мислам... Што да расправам, клише до клише работава. Long story short - сите од фамилијата гинат постепено, прво татко па мајка па син, па оваа пошо у кома а све гледа (од оние шик лит срања што искачаат у М-Експрес) демек губи воља за живот понатака и прашање е на моменти и она дали ќе оди у рајот.
Крајна препорака е, не си го губете времето со овој филм. Предолг е, можеше комотно да се скрати на 45 минутна документарка од некоја од оние fox crime/life ријалити срања, ако ви е до толку за трагични филмови, "Remember me" e светлосни години понапред од овој и во глума (покрај вампир фегетон) и во прикаска.
Ајт толку од мене.
If I stay. (или „саат и 40 минути се двоумам дали да скинам конци или не“) Има спојлери, duh!
Беспотребно потрошено време за филм полн со мелодрама и клишеа. Се работи за една талентирана цура Мија, израсната во музикално семејство, живее лесен (и по мене крајно размазен) живот, наоѓа дечко и после тоа веднаш сцената се пренесува во период кога целото семејство доживува сообраќајка и нашата „хероина“ доживува кома. Оттаму почињаат некои чудни его трипови да ја нафаќаат во филмот претставени као демек спомени на убаво време, па тука не` шета во времето коа покрај нејзиното рокерско семејство она решава да свири чело, па згодите и незгодите со дечкото, па апликации за Џулијар, па ме-примиле, не-ме-примиле, јаоо драми long distance relationshit ствари, караници недоразбирања.... со еден збор - spoiled brats. Мислам хеј 21 век сме, као бабите можеле у 19ти да се пишуваат со нашите дедовци, да држат врска а овие раскурцана генерација не може. Башка се учиш на компромиси, мислам... Што да расправам, клише до клише работава. Long story short - сите од фамилијата гинат постепено, прво татко па мајка па син, па оваа пошо у кома а све гледа (од оние шик лит срања што искачаат у М-Експрес) демек губи воља за живот понатака и прашање е на моменти и она дали ќе оди у рајот.
Крајна препорака е, не си го губете времето со овој филм. Предолг е, можеше комотно да се скрати на 45 минутна документарка од некоја од оние fox crime/life ријалити срања, ако ви е до толку за трагични филмови, "Remember me" e светлосни години понапред од овој и во глума (покрај вампир фегетон) и во прикаска.
Ајт толку од мене.
