Кога срцето ми тагува, разумот молчи и страдам, плачам корнам, не гледам ни место ни време ни ич ништо.. Да г е*ам и срце и се..
Паѓам во депресија, се поради звуците на срцето кои ечат в уши .. мн е тешко..
А ко ќе се разбуди мозокот, кога разумот ќе си се врати на свое место јас сум "најсреќната" жена, секогаш насмеана, позитивна, весела ..
Разумот е оној кој ме тера да продолжам да живеам.
Ако одев по срцето пред година дена ќе ме немаше со него, ќе отидев со него да не страдам..
И колку и да кажувате срцето ме води.. се лажете, разумот е тој кој и кога ти е најтешко те држи до граница свесен и силен
Се е до психата имам сто пати речено и пак ќе речам : ))