Само д(п)ојди,
во изгревот на сонцето,
со насмевка
и без ветување.
Д(п)ојди со прегратка
без ракување,
со очи широко отворени
во новиот ден.
Од(по)несиме на врвот
од планината,
како секогаш,
(не)помислувај на мене,
тогаш кога небото плаче,
тв(м)оето срце е широко
има место за с(т)е*е
и по толку п(р)аѓања,
сонувања и страдања.
См(Ф)атија месечината,
таа ти свети со н(м)оќта,
д(с)оприја,со(из)горија во пепел,
сребрена или мермерна,
соголија,
тв(м)оја е,
и насмеј се.
Прости ми(си) за се,
(не)допирај ме,
и (ис)чезни.
во изгревот на сонцето,
со насмевка
и без ветување.
Д(п)ојди со прегратка
без ракување,
со очи широко отворени
во новиот ден.
Од(по)несиме на врвот
од планината,
како секогаш,
(не)помислувај на мене,
тогаш кога небото плаче,
тв(м)оето срце е широко
има место за с(т)е*е
и по толку п(р)аѓања,
сонувања и страдања.
См(Ф)атија месечината,
таа ти свети со н(м)оќта,
д(с)оприја,со(из)горија во пепел,
сребрена или мермерна,
соголија,
тв(м)оја е,
и насмеј се.
Прости ми(си) за се,
(не)допирај ме,
и (ис)чезни.
Последна промена: