Рацете ми се тресат, нозете ми откажуваат послушност, очите едвај ги држам отворени, а насмевката цел ден не ми се трга од лице. Само ти можеш да го предизвикаш тоа. Oh, I've missed you so fucking much. И сама не бев свесна колкава е потребата повторно да те имам, макар само на кратко. И како и секогаш, во лош тајминг се појавуваш. Како да имаш некоја магична топка во која гледаш кога ми наѕира и најмала прилика за среќа и како ураган се појавуваш да го уништиш тоа. Не се каам. Вредеше. А и за првпат во твојот поглед видов нешто поразлично. Не ти е сеедно. Свесен си дека веројатно си задоцнил. Какво ебено доцнење?? Се уште сум спремна да оставам се друго и да се измачувам покрај тебе. Мазохист во душа. Ама тоа нема да го дознаеш. Пати малку и ти, ѓубре едно!
Те мразам. Те сакам.
Те мразам. Те сакам.