Никогаш не заборавај дека ти си ми мене приказна која сакам секогаш да ја читам како молитва за убаво утро, како расказ за добар ден, како патепис за среќен живот.
Никогаш не заборавај дека твоето тело за мене е бескрајна ливада со јорговани кои сакам да ги одгледувам, да ги негувам. Да ги галам и мирисам.
Никогаш не заборавај дека твојата појава за мене е како космичкото дрво. Ме издига од подземјето, ме пренесува на овој свет, па ме вивнува во облаците. Шаман со тебе станувам...
Никогаш не заборавај... дека јас никогаш нема да зборавам, што си ми ти мене.
Знам, реченициве ти звучат банално, ти немаат смисла.
Читај ги мое малечко девојченце со срценцето, те молам, читај ги со очите кои ме гледаат наутро со сета љубов што постоела во вековиве наназад... тогаш ќе ја добијат сета смисла на овој свет...