Посакувам во овие моменти да можев да се видам себе со твоите очи..
Во моменти како овој кога
целиот товар кој го носам на плеќиве е така тежок,
чинам секој миг ќе паднам
рушејќи се заедно со целиот
мој свет..
Посакувам да можев да се видам себе со твоите очи..
На начинот на кој ти ме гледаш
кога сум несигурна.
Можеби тогаш ќе најдев хумор
и симпатија во себе.
Посакувам да можев да се видам
со твоите очи,
на начинот на кој ти ме гледаш
кога сакам да се откажам
да се предадам,
да фрлам се во вода.
Можеби тогаш ќе пронајев храброст во себе.
Вети ми љубов..
Вети ми..секогаш кога ќе се посомневаш во себе,
кога ќе сакаш да се откажеш,
кога ќе бидеш несигурен,
кога светот ќе се обои во црно бела боја,
дека нема да заборавиш да се гледаш со моите очи,
на начинот на кој јас те гледам.
Вети ми дека кога во долгите ноќи буден,барајќи го сопствениот мир,
бркајќи го сонот во аглите на
ѕидовите со сенки
ќе се сетиш на начинот на кој јас те гледам,така скришно и неупадливо.
Вети ми
дека ќе се доживееш така како јас те доживувам.
Ќе видиш..ќе сфатиш.
Посакувам..вети ми љубов.