Понекогаш несакам да ми требаш, ниту да те сакам, да бидеш една рандом личност која поминала и заминала за секунда за да можам да не чувствувам волку многу емоции наеднаш. И се појави денес на игралиште секси и со самодоверба како и секогаш, си велам нема да те гледам еј има многу околу тебе денес е ден за одмор на психа и да не мислам на твојот допир и на твоите усни прилепени за мојот врат. Не! денес требаше да биде одмор на психа.
А заврши како и секоја вечер во последниве месеци, каде што гласот сеуште ми трепери кога ќе ме прашаш нешто и потоа се смееш зш сум се збунила.
Ме правиш ко тинејџер да се однесувам а не ми доликува на годините. Барем за еден ден да се смениме , ти да си во моја кожа ја во твоја, да се посмеам малце на твоето збунување и треперење пред мене, да го гледам жарот во твоите очи дур ме гледаш како идам накај тебе. Не сепак нели , ова беше ден за одморање на психата ..