Сакам да ти кажам.... (љубовна исповедувачница)

[Lady*]

Се чувствувам како статуа која од Бога бара да и вдахне душа.
Понекогаш ме изморува таа празнина во срцето.
Чувствувам како во себе да имам пусто огниште каде одамна не блеснал никаков жар.

 

[Achernar]

Понекогаш чувствувам дека блескаш многу повеќе од оган и дека бог одамна ти вдахнал живот,
само ти не си свесна за тоа,
а не се ни потрудила да го дознаеш.

 

[Achernar]

Сеκој ден помалκу недостигаш, а тоа не е поρади мене или тебе, вρемето тоа го налага и го натапκува κаκо снег κој ќе се стопи, тоа би му дошло κаκо неκој од минатото да ми недостига повеќе од тоа помалκу што ми недостигаш ти, и најчудно е што додеκа го пишував ова помислив на неκого од минатото, сега навистина не знам κој и κолκу и зошто недостига и дали има смисол снегот κој се натапκува за да се стопи.

 

[MATEJA]

Sakam samo da ti go kazam ova.
Ne dozvoluvaj i na laznata ljubov date izlaze, no ne dozvoluvaj i na vistinskata ljubov da pomine pokraj tebe....

 

[Lena]

И кога се откажав да се терам себе да ти пристапам смислувајќи што да ти кажам,
универзумот ги сплетка своите прсти во приказнава и се се одвива полека само од себе.
Ме интересира како ќе се одвиваат работите понатаму.

...............................

-Имаш цигара?
Го прашав колегата на работа.
-Немам ама ќе ти најдам.
Додека стоев во разговор со него помина ти.
Господине П...
Имате цигара за Лена?

Ми се приближи и ме погледна длабоко во очите.
Колку само е топла таа кафеава боја на твоите очи.Не сум видела досега очи со толку интезивна кафеава боја.Ме потсеќаат на октомври.Ме потсеќаат на убави нешта,на есента која толку ја сакам.

Ох не,нема везе ќе одам секако сега па ќе купам,
реков сосем збунето.

Можеш и две да земеш..рече.

А да ја земам цела кутија?
Да те понесам тебе со себе и да не те пуштам никогаш од рацеве?
Си мислев во себе додека внимателно ги вадев двете цигари од црвената кутија.

Не знам дали реков фала.
Знам дека ми беше непријатно,да се гребам.
Не сум се гребела од средно.Секогаш имам цигари со себе.И сега еден единствен пат,добив од тебе.

Зошто не те прашав ќе дојдеш ли со мене да запалиме заедно?
Можев да речам,
ок една за мене една за тебе..
Не реков..
Зашто сум стаписана во место и ми се губат зборовите кога си тука,срцево чука како лудо и милион емоции ме преплавуваат истовремено и се се трудам да не приметиш ништо.
А се ти е јасно нели?
Барем мене можеш да ме прочиташ како буквар..

Колку ли шанси ќе пропуштам уште?
..............

 

[Butterfly^^]

Сакам да ти кажам дека ти си најдоброто нешто што ми се случило во животот.
Најдобриот, најхаризамтичниот, највеселиот и најпозитивниот лик што некогаш сум го сретнала и многу сум благодарна за она малку што ми го подари мене.
Тоа малку направи да копнеам по тебе, направи да сватам дека кога нешто сакаш се трудиш да го добиеш. Тоа малку ме научи да бидам подобра личност и храбро да чекорам по патот што води кон мојата цел.
Од тебе ги добив најубавите комплименти што може да ги добие една девојка, една жена. Ти си личноста која ме научи како да верувам во себе и да бидам скромна, да уживам во младоста.
Ти си најсветлата ѕвезда на моето небо.

 

[Давор]

Еднаш ми рече дека луѓето обожават да глумат жртви. Ти се изнасмеав слатко, реков: Кој сака да биде тажен? Ме погледна со очите полни со бесконечен сјај и во истиот миг знаев дека тоа е вистина. Денес ги расчистив сите сомнежи. Не дека ги имав, да ми речеше дека имаш братучетка што живее на Марс најверојатно ќе ти поверував. Ете, таква беше. Знаеше да го убедиш човека во невозможното. Посакувам да можеше да се појавиш сега пред мене, да ме увериш дека се ќе биде во ред. Само толку. Неколку зборови од твојата неодолива уста и исчезни. За прв пат во животот се плашам. Чудо некое, ама страв ми е. Не знам дали ќе можам да издржам. Доволно ми е од глумата на цврсто неповредливо момче, момче кое постојано на лицето има насмевка. Понекогаш се гледам во огледалото и си викам Давор, ти си толку бедно суштество. Си се смеам сам на себеси се додека не почнат да ми солзат очите. А тогаш ќе се сетам на тебе. Ми посака се најдобро, знам дека да беше сега до мене ќе сакаше да бидам среќен. Ох малечка, само да знаеш колку е далеку среќата од мене. Те сакам, запомни. Секоја пора на кожата те бара, дури и во сон моето тело е жедно за тебе. Те гледам. Те гледам мошне добро а штом се обидам да те допрам исчезнуваш. Ете така лесно. Како да си играме. Како да ми велиш допри ме-не ме допирај. Ме мачиш, си играш со мене а мене ми е забавно. Бидејќи знам дека на крајот сепак ќе те допрам. Колку е посурова реалноста, човече! Ја изгубив секоја надеж дека некогаш ќе ми се вратиш. Не дека повеќе е важно...
Те сакам, малечка. Те молам мисли на мене барем третина од времето кое јас го одделувам за тебе. За крај, твојата омилена песна. Постојано ми е на листата за слушање. А замисли, сите песни ми се забавни два до три дена, а после го губат сјајот. Оваа песна засекогаш ќе остане во мојата душа и секој пат кога ја слушам се раѓа една нова искра. И по година дена не можам да престанам да ја слушам. Биди добра, малечка. Знај дека има некој кој те сака повеќе од самиот себе. Ако нешто воопшто ти значи тоа

 

[JaMi]

Бејб и ова лето без тебе физички но со тебе во срцето.
Ми фалиш многу,ми фалат прошетките наши,ми фали Охридот убав ....
Je t'aime mon amour

 

[tosesake]

nemozm da ti kazam tebe licno zato ke kazamm tuka.. te sakam najmnoguuuu

 

[Leiii]

Долго време барам но не можам да најдам еден прекрасен цитат што најубаво и најточно ќе ти опише тоа што јас се надевам дека ако не си го сфатил досега, еден ден ќе го сфатиш...А се однесуваше на тоа дека не е важно колку време си поминал заедно со некоја личност, доколку во првиот момент кога сте се сретнале не сте почувствувале дека „тоа е тоа“, залудно би било да очекуваш дека ќе го почувствуваш после извесен број на денови, недели, месеци или години...
Јас со тебе не сум била заедно ниту еден ден...Јас тебе само те запознав, а тоа запознавање сеуште на моменти ми изгледа како да беше сон, најубавиот сон што некогаш сум го сонувала...Откако те погледнав за прв пат, после тоа во главата ми одѕвонуваше само еден единствен збор - ТОЈ...ТОЈ..ТОЈ...како да си ми СЕ, а не си ми ништо...затоа што сега е невозможно да те видам, затоа што сега не можеме да бидеме заедно...но ти си тој со кој јас се гледам себеси во иднината, ти си тој што сакам да го имам покрај себе...Тебе да те имам до мене, љубов моја, тоа е мојата единствена желба од кога влезе ти во мојот живот...Од тој момент јас сум како преродена...и не е важно ништо друго, кога тогаш ќе се држиме заедно за рака, најмил мој...Те сакам.