Jaс не ги барав овие чувства,не ги сакав,нити посакував,тие беа оние кои ме најдоа мене,предизвикани од тебе.
Изгледа од поодамна портата од тоа црвено нешто налик срце, останала отворена па лесно најдоа каде да се сместат.Како и не би,кога празнини,само празнини.
Сега сум препуштена на нив,не ги запирам,впрочем и да сакам јас не умеам.Никогаш и не умеев.А до каде само можат да ме однесат се прашувам.
И дали ќе го колнам или славам денот кога се појави ти.А толку посакувам да е второто.
Изгледа од поодамна портата од тоа црвено нешто налик срце, останала отворена па лесно најдоа каде да се сместат.Како и не би,кога празнини,само празнини.
Сега сум препуштена на нив,не ги запирам,впрочем и да сакам јас не умеам.Никогаш и не умеев.А до каде само можат да ме однесат се прашувам.
И дали ќе го колнам или славам денот кога се појави ти.А толку посакувам да е второто.