Има моменти кои не се опишуваат со зборови, кои траат релативно кратко, а сепак се врежуваат во сеќавањето засекогаш.
Има моменти за кои вреди да се живее. Моменти во кои целиот свет престанува да постои.
Моменти во кои ни капките летен дожд не ти пречат.
Пред тебе тивко разбранувано езеро, околу тебе личности кои ти значат во мало место оддалечено од остатокот од светот...
Пријатен разговор, смеа...
И за крај лесно нишање на езерските бранови чии капки те прскаат додека силен ветар ти ја вее мократа коса, а срамежливото сонце грее со последни сили....
Неповторливо чувство.
Може ли една тмурна и врнежлива сабота да помине поубаво?!
Има моменти за кои вреди да се живее. Моменти во кои целиот свет престанува да постои.
Моменти во кои ни капките летен дожд не ти пречат.
Пред тебе тивко разбранувано езеро, околу тебе личности кои ти значат во мало место оддалечено од остатокот од светот...
Пријатен разговор, смеа...
И за крај лесно нишање на езерските бранови чии капки те прскаат додека силен ветар ти ја вее мократа коса, а срамежливото сонце грее со последни сили....
Неповторливо чувство.
Може ли една тмурна и врнежлива сабота да помине поубаво?!