Бла бла бла...бла
Доста ми беше за денес,и да...благословено да е игнор копчето.
И така.
Добра нок добри луге.
Доста ми беше за денес,и да...благословено да е игнор копчето.
И така.
Добра нок добри луге.
same shit hereКој би рекол, нели?
Да ми кажеше некој во кулминацијата на моите тинејџерски (средношколски) луди денови колку нестабилен емоционален развој ме очекува во иднина, ќе му се изнасмеев и ќе го погледнев попреку... Мислам јас, она амбициозно и тинејџерско „ѓубренце“ кое беше сигурно дека може да го има светот на рака... Но еве не’ неколку години подоцна, и нормално, токму тоа се случи (мислам на нестабилниот емоционален развој)... Вистини, лаги, реалност, илузии, мечти, насмевки, солзи - ролеркостер од чувства, љубов, омраза... Прекршени ветувања, непланирани изненадувања, (не)доверба, заклетви за вечност, газење гордост, прекршување принципи...
Патници во мојот живот, сенки, моменти... Но никаде стабилност, трајност, вечност...
Уморен сум, психички сум целосно исцеден... Не очекував ова некогаш да го кажам. Испаѓа дека не си се знам доволно себеси, м? Ха, а ме изненадуваше (непријатно) кога други личности ќе ми спомнеа дека не ме познавале онолку колку што мислеле...
Сакам да кажам дека си го вратив стариот аватар на коцка
Нечела је карта, поштеног човека.Шуќур веќе, почна да ме плашиш.
ќе те пресрамимеОд кога почнав јас пак да сум срамежлива?
Еваааааааа...